بررسی تیم های حاضر در جام جهانی 2010

[MARADONA10]

با سلام.

سایت CNN با توجه به نزدیک شدن به رقابت های جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی اقدام به بررسی جداگانه ی 32 تیم حاضر در این رقابت ها کرده است.

این سایت از ماه دسامبر 2009 و به مدت 5 ماه هفته ای 2 تیم را مورد بررسی قرار می دهد که ترجمه ی مقالات مربوط به تمامی 32 تیم حاضر به تدریج در اختیارتان گذاشته می شود.

منبع تمامی مطالب : [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

[MARADONA10]

گروه G

پرتغال

بازی ها:

25 خرداد --- ساحـل عاج --- بندر الیزابت
31 خرداد --- کره شمالی --- کـیــپ تـاون
4 تــــیــــر --- بــــــرزیــــــل --- دوربـــــــــان

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 4
سرمربی: کارلوس کرش (Carlos Queiroz) (دومین سال)
چگونگی راه یابی: پیروزی در مجموع دو دیدار پلی آف رفت و برگشت در برابر بوسنی؛ بعد از دوم شدن در گروه 1 انتخابی اروپا
جام جهانی های قبلی: 4 دوره (شامل: 1966، 86، 2002 و 2006)
مقام سومی: 1966
مقام چهارمی: 2006
بخت قهرمانی: 1 به 28

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: ادواردو (اسپورتینگ باراخا پرتغال)
مدافعان: میگوئل (والنسیا)، برونو آلوز (پورتو)، ریکاردو کاروالهو (چلسی)، پائولو فریرا (چلسی)
هافبک ها: سیمائو سابروسا (اتلتیکو مادرید)، په په (رئال مادرید)، رائول میره لِس (پورتو)، نانی (منچستر یونایتد)
مهاجمین: کریستیانو رونالدو (رئال مادرید)، لیدرسون (اسپورتینگ لیسبون)




بازیکنان کلیدی:

شاید مهمترین ویژگی پرتغال، در اختیار داشتن گران ترین بازیکن جهان باشد. اما نکته ی دیگری که قابل توجه است حضور عناصر دفاعی خوب در تیم برخلاف سال های گذشته است. ادواردو (Eduardo) دروازه بان تیم که تا یک سال پیش از حضور در تیم ملی سر باز می زد، بعد از نمایش خیره کننده اش در باراخا بالاخره پیراهن شماره ی یک تیم ملی در جام جهانی را قبول کرد. کمی جلوتر خط دفاع باتجربه ای با حضور برونو آلوز (Bruno Alves) قدرتمند و ریکاردو کاروالهو (Ricardo Carvalho)ی بلندقد دیده می شود.

اگر ژوزه بوسینگوا (Jose Bosingwa) بازیکن چلسی مصدوم نمی شد، پرتغال قادر به نمایش بهتری بود. اما در غیاب وی می توان به میگوئل (Miguel) نیز اعتماد کرد. همچنین مهره های دفاعی فراوانی هم در خط میانی تیم به چشم می خورند. شاید تماشای بازی رائول میره لِس (Raul Meireles) چندان لذت بخش نباشد. اما این بازیکن یکی از پرتلاش ترین بازیکن این تیم است.

همچنین کارلوس کرش می تواند از په په (Pepe) به عنوان یک عنصر دفاعی استفاده کند. په په در رئال مادرید بیشتر به عنوان دفاع میانی بازی می کند. همچنین سپر دفاعی په په در جلوی 4 دفاع تیم می تواند خیلی به کمک این تیم بیاید. اما بزرگترین علامت سوال درمورد آمادگی وی است. وی همچنان در حال تلاش برای حضور موفق پس از آسیب دیدگی در آفریقای جنوبی است.

اما مانند همیشه پرتغال بیش از هر چیز وابسته به بال های نفوذی اش است. یکی از آنها که در جلو بازی می کند، رونالدو (Ronaldo) است.پشت سر وی نانی (Nani) بازی می کند که این فصل با وجود شروع خفت بارش در منچستر، پایان فوق العاده ای داشت. همچنین تجربه سیمائو سابروسا (Simao Sabrosa) خیلی به کمک تیم خواهد شد. تغییر ملیت لیدسون (Liedson) باعث شد که پرتغالی ها کمبود یک موتور گلزنی به تمام معنا را که پس از فرناندو گومز (Fernando Gomes) در دهه ی 1980 تا به حال نداشته اند؛ فراموش کنند.





نکات کلیدی:

پرتغال راه درازی را برای راه یابی به آفریقای جنوبی پیمود. آنها حتی تا پای حذف شدن پیش رفتند. (فقط کافیست جام جهانی را بدون رونالدو تصور کنید تا به عمق فاجعه پی ببرید. رونالدو یکی از مهمترین بهانه ها برای تماشای جام جهانی است. بازیکنی که نفس هر بیننده ای را در سینه حبس می کند.) دلیل این مشکلات استفاده ی نادرست از شانس بود. تغییر ملیت لیدسون از برزیلی به پرتغالی ، کمک بسیاری کرد تا پرتغال دوباره سری بین سرها بلند کند. هرچند حضور لیدرسون خیلی به کمک پرتغالی ها آمد. اما باز هم پرتغال تا لبه ی تیغ رفت. اما با همه ی این اوصاف کلید تیم در دستان رونالدو است. کافیست که تصمیم بگیرد تا با استفاده ی درست از توانایی های خود تیم را به روزهای اوجش در سال های گذشته بازگرداند.

بستن دفاع به صورت کامل و انتظار برای حرکات تماشایی و پر ثمر رونالدو. احتمالا هدف کرش سرمربی تیم نیز همین است. شاید چنین سیستمی کاملا کارساز نباشید اما می تواند خیلی تاثیرگذار باشد. در هر حال انتظارات از تیم بالاست. اما تنها استفاده ی درست از پتانسیل تیم می تواند موفقیت های 4 سال پیش در آلمان را تکرار کند.

یک گروه سخت به علاوه ی یک بازی ابتدایی سخت در بدترین شکل ممکن. در کل اگر کرش بتواند امیدهای «فیل ها» را بر باد داده و تیم را به مرحله ی حذفی برساند، از آن به بعد می توان منتظر حرکت های تماشایی رونالدو در برابر حریفان بزرگ بود.




بازی کلیدی در گروه:

25 خرداد ساحل عاج – پرتغال

به یک حساب سر انگشتی تمامی احتمالات به دستتان می آید. باتوجه به اینکه حتی 1% هم احتمال نمی رود که برزیل کار سختی را در برابر کره ی شمالی در بازی ابتدایی خود داشته باشد، متوجه می شویم که این می تواند مهمترین بازی این گروه باشد. برزیل با سه امتیاز به صدر جدول خواهد رفت و همه چیز به این بازی بازمی گردد. برای اینکه بتوانید پیش نمایشی از این بازی داشته باشید کافیست نگاهی به عناصر هجومی چلسی بیندازید.
پائولو فریرا (Paulo Ferreira) در میانه ی زمین پرتغال و سالومون کالو (Salomon Kalou) در جناحین و دیدیه دروگبا (DidierDrogba) در جلو در خط حمله ی ساحل عاج. در حضور چنین بازیکنانی پیش بینی این بازی بسیار سخت به نظر می رسد.

پرتغالی ها حساب ویژه ای روی گلزنی های فوق ستاره ی خود، کریستیانو رونالدو، باز کرده اند.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:

نونو باتن کورت (Nuno Bettencourt)*

توی انتخابی خیلی بد بودیم. یک کم عجیب بود. ما بازیکن هایی داریم که توی رئال مادرید، چلسی، منچستر یونایتد و... بای می کنن. حالا شما با خودتون میگید که «این یه تیم پر ستاره س! همه ی بازی هاش رو میبره!». ولی اون ها کنار هم واقعا این طور نیستن. همه ش توانایی های فردیه. حالا متوجه نبود لوییس فیگو (Luis Figo) میشیم. واقعا جاش خیلی خالیه.

البته من فکر میکنم اگه رونالدو مصدوم می شد، به نفع تیم بود! آخه الآن سیستم بازی تیم طوریه که همه ی توپ ها باید برسه به رونالدو و انگار اون همه کاره ی تیمه. ولی اگر اون نبود، بقیه ی بازیکن ها میتونستن خودی نشون بدن. فکر میکنم سیمائو، دکو (Deco)، نانی و بقیه هم ترجیح بدن توپ رو خودشون در اختیار داشته باشن تا یکسره پاسش بدن به فوق ستاره ی تیم. این حتی می تونست یه کمکی هم به رونالدو یکنه تا بیشتر پیشرفت کنه. دیگه همه میدونیم که اون از خود راضی و مغروره. با اینکه دیده که تیم بدون اون هم تونسته خوب کار کنه و حتی ببره. فکر می کنم دیگه وقت اون رسیده که اون یه تجدید نظری توی توقعاتش بکنه. به هر حال تیم نیاز به تعادل داره. نباید همش یک نفر توی دید باشه.

* گیتاریست پرتغالی گروه راک Extreme و یکی از هواداران تیم بزرگ پرتغالی، بنفیکا --- در گفتگو با بخش ورزشی سایت CNN

[MARADONA10]

گروه G



کره شمالی

بازی ها:

25 خرداد --- بـــــرزیـــــل --- ژوهانسبورگ
31 خرداد --- پــــرتــغـــال --- کــیـــپ تــاون
4 تــــیــــر --- ساحل عاج --- نـلـسـپـرویـت

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 102
سرمربی: کیم جونگ هون (Kim Jong Hun) (سومین سال)
چگونگی راه یابی: دوم شدن در گروه 2 انتخابی آسیا
جام جهانی های قبلی: 1 دوره (راه یابی به یک چهارم نهایی 1966)
بخت قهرمانی: 1 به 1500





ترکیب احتمالی:

دروازه بان: ری میونگ-گوک (پیونگ یانگ سیتی کره شمالی)
مدافعان: چا چونگ-هیوک (آمروک گنگ کره شمالی)، ری جون-ایل (سوبااِکسو کره شمالی)، پاک نام-چول (25 آوریل اف.سی کره شمالی)، ری کوانگ-چون (25 آوریل اف.سی کره شمالی)، سونگ چون-نام (بدون باشگاه!)
هافبک ها: رایانگ یونگ-گی (وِگالتاسِلدا ژاپن)، کیم یونگ-جون (چنگ دو بلادز چین)، آن یونگ-هاک (اومیا آردَیجا ژاپن)
مهاجمین: هونگ یونگ-جو (اف.سی.روستوف روسیه)، جونگ تائه-سه (کاوازاکی فرونتال ژاپن)




بازیکنان کلیدی:

ری میونگ-گوک (Ri Myong-Guk) دروازه بان این تیم، تعیین کننده ی این خواهد بود که آیا آنها برای جنگیدن آمده اند و یا برای زنگ تفریح شدن برای حریفان. این دروازه بان 23 ساله با 10 دریافت فوق العاده ای که در مرحله ی انتخابی از خود نشان دواد، کمک بزرگی به کره ای ها برای صعود به دومین جام جهانی شان کرد.

مهاجم این تیم، جون تائه سه (Jong Tae-Se)، که او را «وین رونی کره شمالی» می خوانند، بزرگترین خطر برای حریفان تیم است. زوج او با جونگ چول-مین (Jong Chol-Min) که تجربه ی حضور در جام جهانی زیر 17 ساله های سال 2005 و جام جهانی زیر 20 ساله های 2007 را دارند، میتواند به یکی از زوج های خوب جام تبدیل شود. ضمن اینکه هونگ یونگ-جو (Hong Yong-Jo) تنها بازیکن شاغل در اروپای آنها که در باشگاهی روس توپ میزند، می تواند در حملات به آنها بپیوندد. یونگ-جو در مرحله ی انتخابی به تنهایی 4 گل به ثمر رساند که آمار قابل قبولی به شمار میرود.

ریان یونگ-جی (Ryang Yong-Gi) که در ژاپن توپ میزند، موفق شده است 4 گل در «جام مبارزان کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC)»وارد دروازه ی حریفان کند. که دو گل آن در برابر هند بود. این گل ها کمک بزرگی کرد تا آنها امسال مقام قهرمانی این رقابت ها را از آن خود کنند. البته این بازیکن تنها در یکی از بازی های مرحله ی انتخابی به میدان رفت.

دقیقا مانند ریان، پاک سونگ-چول ( Pak Song-Chol)، هافبک این تیم نیز چندان در بازی های انتخابی به خدمت گرفته نشده است. این بازیکن 22 ساله که بازی با پای خوبی دارد و همچنین ضربه آزادهای خوبی هم میزند، بسیار امید به درخشش در آفریقای جنوبی دارد. وی 2 گل از روی ضربه ی آزاد در رقابت های «جام مبارزان» به ثمر رساند.




نکات کلیدی:

کره شمالی با بدشانسی تمام در گروهی با 3 تیم قدرتمند جام همگروه شد. سه تیم برزیل، پرتغال و ساحل عاج، هر سه از تیم های مدعی جام نوزدهم هستند و به احتمال زیاد پیشروی خوبی هم در جام خواهند داشت. متاسفانه باید قبول کرد که کره ای ها هرگز کار آسانی در این گروه نخواهد داشت. بنابراین باید منتظر فوتبال روان حریفان به همراه گل های زیاد در برابر آنها بود.

به نظر میرسد کره شمالی که معمولا با سیستم 5-3-2 بازی میکند، باز هم باید بیشترین تمرکزش را روی دفاع بگذارد. تنها از این راه است که میشود شانس اندکی برای صعود آنها کنار گذاشت. در مرحله ی انتخابی کره شمالی توانست با دریافت تنها 5 گل در مجموع 8 بازی سومین مقام را در خوردن گل کمتر پس از استرالیا و کره جنوبی بدست آورد.

فقدان تجربه ی حضور در میادین جهانی میتواند برای کره ای ها گران تمام شود. با توجه به سبکی که آنها در بازی خود دارند و نتایج احتمالی ای که خواهند گرفت، اعتراضات شدید مخالفان، چندان هم دور از انتظار به نظر نمیرسد.

کره ای هم البته موفقت خوبی از خود در تنها جام جهانی خود بر جای گذاشته اند. 1966 انگلیس تنها حضور کره شمالی در جام جهانی قببل از آفریقای جنوبی بوده است. اما نمایش شگفت آور کره ای ها در آن جام باعث شد تا لقب «طوفان زرد» به آنها داده شود. کره ای ها با شکست دادن ایتالیا با نتیجه ی 1-0 در آخرین مسابقه ی مرحله ی گروهی در کمال تعجب همگان به یک چهارم نهایی مسابقات راه یافتند. انها نزدیک بود تا شگفتی دیگری نیز رقم بزنند.

در حالی که بازی مرحله ی یک چهارم نهایی جام جهانی 66 انگلیس بین دو تیم پرتغال و کره شمالی تازه آغاز شده بود، کره ای ها در همان دقیقه ی اول بازی نتیجه را به نفع خود کردند. اما این برای آنها کافی نبود و کره ای ها 2 گل دیگر هم در دقایق 22 و 25 وارد دروازه ی پرتغال کردند. بازی همینطور پیش میرفت تا ناگهان بازیکن افسانه ای تیم پرتغال درس سختی به کره ای ها داد. اوزه بیو (Eusebio) ستاره ی آن سال های تیم ملی پرتغال با به ثمر رساندن 4 گل در دقایق 27، 43، 56 و 59، نتیجه را به نفع پرتغال تغییر داد. اما این پایان ماجرا نبود و پرتغالی ها یک گل دیگر نیز در دقیقه ی 80 بازی به ثمر رساندند تا کره ی شمالی شگفت آفرین با نتیجه ی 5-3 از دور رقابت ها کنار برود.




بازی کلیدی در گروه:

25 خرداد برزیل - کره شمالی

اگز کره ای ها توانستند با نتیجه ای قابل قبول مانند یک تساوی از این بازی ابتدایی بیرون بیاییند، میتوان شانس اندکی برای صعود انها در نظر داشت. ولی شکست در این بازی میتواند خیال آنها را از بابت بازگشت زودهنگام به خانه راحت کند.

ری میونگ گوک با مهار 10 شوت در مرحله ی انتخابی، کمک بزرگی به کره ای ها کرد تا برای دومین بار بعد از سال 1966 جام جهانی را تجربه کنند.

صحبت هایی از دو ستاره ی داخلی:

دانیل گوردون (Daniel Gordon) و نیک بونر (Nick Bonner)*

توی سال اخیر تیم خیلی دفاعش پیشرفت کرده. اون ها تیمی نیستن مه برای زدن گل های زیاد پا به میدان بذارن ولی خب برای باختن هم نمیان تو زمین. متاسفانه با نداشتن یه گلزن مطمئن نمیشه جام جهانی رو برد.

کاپیتان تیم هونگ یونگ-جو برای سال های زیادی تجربه ی بازی توی تیم های مختلف اروپایی رو داره. تجربه ی اون میتونه خیلی مفید باشه. هرچقدر هم که اون تیم هایی که اون توشون بازی کرده جزو تیم های سطح اول نباشن، باز هم تجربه ش خیلی بدرد تیم میخوره.

تیم هایی که تابحال روبروشون بازی کردن به جز کره جنوبی که اون هم هیچوقت قدرت واقعی ش رو جلوی ما نشون نداده، در حد و اندازه های برزیل و پرتغال و ساحل عاج نبودن. البته کره شمالی مدافع های متعصب و خوبی داره. درسته که شاید اون ها نتونن جلوی بازیکن های نام آشنایی مثل دروگبا و رونالدو دووم بیارن ولی روبرویی با این سه تیم تجربه ای هست که این تیم حالا حالا ها دیگه بدستش نمیاره.

به هیچ عنوان نباید انتظار داشته باشیم که اتفاقات سال 66 تکرار بشه. حتی فکر کردن درباره ی اون هم اشتباهه. وقتی سال 2002 چین به جام جهانی رفت، مردم پکن پیش بینی میکردن که چین میتونه با بردن کاستاریکا و یه تساوی نه چندان دور از دسترس در برابر برزیل به مرحله ی بعد صعود کنه. ولی تابستون اون سال پایان رویاهای خیال پردازانه ی تمامی چینی ها بود. شاید چنین احساسی بخواد بین مردم کره شمالی هم وجود داشته باشه. ولی باید بگم که کره ای ها باید تنها انتظارشون دیدن بازی های زیبایی از تیمشون باشه. شک ندارم که اون ها بیشترین سعی شون رو خواهند کرد. همین نمایش هم میتونه نام کره شمالی رو خیلی بر سر زبان ها بیاره. همین کافیه. باید از همین خوشحال بود.

به هر حال فوتباله و هیچ چیز قابل پیش بینی نیست. شاید آنها جلوی برزیل واقعا کم بیارن (مثل اتفاقی که توی 66 در برابر شوروی افتاد و بازی رو 3-0 باختن.) و بازی دوم رو مساوی کنن و سومی رو ببرن و باز هم در کمال ناباوری همه به دور حذفی صعود کنن.

شک ندارم که اون ها بهترین نمایش ممکن رو نشون میدن و به خوبی به تعهدشون عمل خواهند کرد. اون ها تا پای مرگ برای کشورشون خواهند جنگید و عملکرد 110% از خودشون نشون خواهند داد! اون ها همه سعی شون رو خواهند کرد تا افتخار سال 66 رو تکرار کنند.

*فیلم سازان انگلیسی که سال 2002 مستندی با نام «بازی زندگی آنها (The Game Of Their Lives)» درمورد حماسه ی 1966 و افراد به جا مانده از آن سال ساختند. امسال نیز این دو فیلمی از سال 1978 درمورد کره شمالی با نام «مهاجم نوک ([برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید])» را بازسازی کرده اند که به زودی اکران خواهد شد. --- در گفتگو با برایان آرمِن گراهام (Bryan Armen Graham)

[MARADONA10]

گروه G

ساحل عاج

بازی ها:

25 خرداد ---- پــــرتـــغــــال ---- بـندر الیزابـت
30 خرداد ---- بــــــرزیــــــل ---- ژوهانسبورگ
4 تــــیــــر ---- کره شمالی ---- نـلـسـپـرویـت

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 22
سرمربی: سون-گوران اریکسون (Sven-Goran Eriksson) (منصوب شده در مارس 2010)
چگونگی راه یابی: صدر نشینی در گروه E انتخابی در آفریقا
جام جهانی های قبلی: یک دوره (2006)
بخت قهرمانی: 1 به 25

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: بؤباکار باری (KSG لوکِرِن بلژیک)
مدافعان: آمانوئل اِبوئه (آرسنال)، حبیب کولوتوره (منچستر سیتی)، سول بامبا (هیبرنیان اسکاتلند)، سیاکا تیه نه (والنسیه نِس فرانسه)
هافبک ها: چِیک تیوته (اف سی توِنته هلند)، یایا توره (بارسلونا)، دیدیه زاکورا (سویا)، سالومون کالو (چلسی)
مهاجمین: جروینهو (لیل فرانسه)، دیدیه دروگبا (چلسی)

بازیکنان کلیدی:

دیدیه دروگبا (Didier Drogba) چنان برای فیل ها مقدس است که در رختکن تیم حتی به لباسش هم حترام میگذارند.تا حدی که گفته میشود که هیچ کس حتی دوستان نزدیکش لباس او را با بی احترامی لمس نمیکنند. نه تنها دروگبا یکی از بهترین و سریعترین شوت زن های دنیاست ، این مهاجم و کاپیتان ساحل عاجی به شدت به تیم ملیش نیز وفادار هست. دروگبا در حالی که از عمق حرکت می کند ، مدافعان را با قدرت و سرعت از پیش روی بر می دارد ، اما او در زدن ضربه ای با پای خود از روی یک توپ ارسالی یا زدن ضربه با سرش (همانگونه که در مرحله گروهی جام ملتهای آفریقا مقابل غنا نشان داد.) نیز تبهر دارد.

رکودی که دروگبا در گلزنی برای تیم ملی دارد برای بقیه ی عاجی ها تا حدودی غیر قابل دسترس است. او در بیش از دو سوم دیدارهایی که لباس این تیم را بر تن کرده است گل زنی کرده است. همچنین او گل های مهمی را برای این تیم به ثمر رسانه است که از مهم ترین آنها میتوان به گلی اشره کرد که باعث صعود فیل ها به آفریقای جنوبی شد.

بازیکان با کیفیت دیگری هم در این تیم وجود دارند که از جمله ی آنها میتوان به هم تیمی دروگبا در چلسی یعنی سالومون کالو (Salomon Kalou) اشاره کرد که میتواند سرعت خوبی به خط هافبک این تیم بدهد. هرچند که شاید در بعضی از مواقع این خلاقیت فردی کمکی به تیم نکند. همچنین جِروینهو (Gervinho) نمایش خوبی با تیم لیون در لیگ یک فرانسه داشته است. این بازیکن با نمایش خوب خود یکی از بهترین مهره هایی است که ساحل عاج در اختیار خواهد داشت که می تواند در پست های دیگری هم به بازی گرفته شود. این نشان دهنده ی این است که ساحل عاجی ها مهره های خوبی را در اختیار دارند.

جروینهو توانایی بازی در بال ها و همچنین به عنوان هافبک هجومی را دارد. این در حال است که یایا توره (Yaya Touré) و امانوئل اِبوئه (Emmanuel Eboué) هم توانایی بازی در دو پست هافبک و دفاع را دارند. اما سیاکا تیه نه (Siaka Tiéné) که صرفا یک هافبک است چند وقتی است که مورد استفاده قرار نمی گیرد. همچنین آرتور بوکا (Arthur Boka) ستاره ی این روزهای بوندسلیگا نیز که یک دفاع عقب است این روزها جایی در تیم ملی ندارد. این به فیل ها کمک میکند که در زمین یک بازی پرتحرک، پرسرعت باخط حمله ای پر سر و صدا را به نمایش بگذارند.

نکات کلیدی:

قدرتمند و سلطه گر! ساحل عاج بدون شک با استعداد ترین تیمی است که از قاره ی آفریقا در جام نوزدهم حضور خواهد داشت. آنها بلافاصله بعد از اطمینان از صعود به جام جهانی شروع به تمرین برای راه یابی به جمع 8 تیم نهایی کردند. (چیزی که تنها دوبار برای تیم های آفریقایی اتفاق افتاده است. (کامرون در 1990 و سنگال در 2002)). حتی بعضی از کارشناسان اعتقاد دارند که فیل ها توانایی صعود از این مرحله را هم دارند. مخصوصا در این جام که اولین جامی خواهد بود که در قاره ی آفریقا برگزار میشود.

اما حذف زود هنگام و تعجب برانگیز ساحل عاج ها در مرحله ی یک چهارم نهایی جام ملت های افریقای 2010 زنگ خطری برای آنها است که آیا دست کم گرفتن حریفان روی بالا نبردن جام توسط عاجی ها تاثیر گذار نبوده است؟! بیشتر مشکل نشأت گرفته از این است که آنها بازیکنان فوق العاده ای در اختیار دارند که در اروپا توپ میزنند. در حقیقت اگز کمی بیشتر دقت کنیم متوجه این موضوع میشویم که انها قادر به نشان دادن قدرت و استحکام واقعی خود نبودند. هچنین شرایط کلو توره (Kolo Touré) بعد از پیوستنش به منچسترسیتی اصلا خوب نبوده است. دقیقا برعکس شرایطی که در اخرین روزهای حضورش در آرسنال دیده میشد. درحال حاضر او دیگر مانند قدیم یک دفاع وسط در سطح جهانی نیست و خیلی افت کرده است.

یایا، برادر کوچک توره نیز دیگر به نیمکت نشینی همیشگی در بارسلونا تبدیل شده است. مانند اتفاقی که براتی اِبوئه در آرسنال افتاده است. سال پیش نیز ویلسون پالاسیوس (Wilson Palacios) هندوراسی جای هافبک هجومی ساحل عاجی یعنی دیدیه زاکورا (Didier Zokora) را در تاتنهام گرفت که باعث شد این بازیکن کهنه کار به اسپانیا و باشگاه سویا نقل مکان کند. علاوه بر این، کارت قرمزی که ابوئه بدلیل تکل دوپا در دیدار برابر غنا در جام ملت ها رفت، گرفت، آخرین اتفاقی بود که آرامش داخلی تیم را زیر سوال برد.

با این که در حین برگزاری جام ملت های آفریقا، دروگبا، کلوتوره و کالو با بخش ورزشی CNN در این مورد صحبت کردند که آمادگی زیادی برای برنده شدن چیزی در کنار هم را دارند، ولی اتفاق ناامیدکننده ای که برای آنها در انگولا رخ داد، باعث شد تا آنها یکی از بهترین موقعیت هایشان را برای این مهم از دست بدهند. ولی باز هم این میتواند انگیزه ای باشد برای آنها تا بازی خوبی را در تابستان از خود به نمایش بگذارند.

بازی کلیدی در گروه:

25 خرداد ساحل عاج - پرتغال

بعد از قرار گرفتن در گروه مرگ جام جهانی 2006 به همراه آرژانتین و هلند، این بار دروگبا و یارانش در گروه G رقابت ها با برزیل و پرتغال هم گروه شدند. اگر بگوییم که فیل ها هیچ شانسی برای گرفتن حتی یک امتیاز از برزیل ندارند، بنابراین یک نتیجه ی خوب در بازی اول آنها برابر پرتغال بسیار حیاتی است تا فرصت بازی در مرحله ی یک هشتم نهایی را از دست ندهند.

بزرگ، سریع، قدرتمند و بامهارت! این تعریف کاملی است از دیدیه دروگبا.
مهاجم سخت کوشی که در بیش از دو سوم از بازی های ملی اش گل زنی کرده است.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:

آموس زِرِئو (Amos Zereoué)*

این برای بار دوم پیاپی است که ما توی گروه مرگ افتادیم. شک ندارم که اگر بتونیم از مرحله ی گروهی بالا بیایم باید با اسپانیا روبرو بشیم. البته اشکالی هم نداره.

اولین بازیمون که در برابر پرتغال هست خیلی مهمه. رویارویی با بازیکنانی مثل کریستیانو رونالدو در اولین بازی میتونه انگیزه ی خوبی برای یک شروع خوب باشه. (این باعث میشه که ما برای بازی برابر بزرگان دیگه ای هم آماده باشیم.) بازی بعیمون هم که در برابر بهترین تیم ملی تاریخ فوتبال جهان هست. ... ما استعدادهای فردی کافی رو برای درخشش داایم ولی آیا میتونیم در کنار هم نیز خوب بازی کنیم؟ یکی از بزرگترین مشکلاتمون اینه که مااز 90 دقیقه فقط حدود 85 یا 86 دقیقه خوب بازی میکنیم و این ما رو دچار لغزش میکنه. این میتونه توی جام جهانی خیلی برامون خطرناک باشه. این جاست که فرق یه تیم آفریقایی راه یافته به جام جهانی با یک تیم اروپایی راه یافته مشخص میشه. اونها اومدند تا از اشتباهات م برای کسبِ پیروزی استفاده کنند.

سال 2006 واقعا خیلی مسخره بود! ما توی دوتا بازی اولمون که با آرژانتین و هلند داشتیم تسلط خوبی روی بازی داشتیم ولی نتونستیم استفاده ی لازم رو ببریم و هر دو بازی رو باختیم و حذف شدیم. ولی آیا ما می تونیم از اون شکست ها بهره ای هم ببریم؟

* بازیکن مشهور و سابق فوتبال آمریکایی که اصلیتی ساحل عاجی دارد و در حال حاضر صاحب یک رستوران زنجیره ایِ آفریقای غربی/فرانسوی در منهتن آمریکا است. --- در گفتگو با ریچارد دِیسچ (Richard Deitsch)

[MARADONA10]

گروه H

اسپانیا

بازی ها:

26 خرداد ---- سـوئیس ---- دوربــــــــــان
31 خرداد ---- هندوراس ---- بندر الیزابت
4 تــــیــــر ---- شــیـلـی ---- پــریــتــوریــا

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 1
سرمربی: ویسنته دل بوسکه (Vicente del Bosque) (دومین سال)
چگونگی راه یابی: صدرنشینی در گروه 5 انتخابی اروپا
جام جهانی های قبلی: 12 دوره (شامل: 1934، 50، 62، 66، 78، 82، 86، 90، 94، 98، 2002 و 2006)
مقام چهارمی: 1950
بخت قهرمانی: 1 به 4

ترکیب احتمالی:
دروازه بان: ایکر کاسیاس (رئال مادرید)
مدافعان: خوان کاپدویا (ویارئال)، جرارد پیکه (بارسلونا)، کارلوس پویول (بارسلونا)، سرجیو راموس (رئال مادرید)
هافبک ها: ژابی آلونسو (رئال مادرید)، آندرس اینیستا (بارسلونا)، ژاوی هرناندز (بارسلونا)، دیوید سیلوا (والنسیا)
مهاجمین: دیوید ویا (والنسیا)، فرناندو تورس (لیورپول)

بازیکنان کلیدی:

بعضی از چیزها هیچوقت برای اسپانیایی ها تغییر نمی کنند. با یه نگاه مختصر از بالا تا پایین لیست میتوان به تمام سیاهه ی اسپانیایی ها پی برد. یک بار دیگر مجموعه ای از با استعدادترین فوتبالیست های جهان در قالب این تیم جمع آوری شده اند. در درون دروازه مانند همیشه دروازه بانِ کهنه کاری به نام ایکر کاسیاس ایستاده است. کسی که مانند همیشه با یک عملکرد مثال زدنی دیگر به تازگی جایزه ی جام ملت های اروپای 2008 را به همراه این تیم بدست آورده است. بازیکنی که هواداران رئال مادرید به او لقب ایکر مقدس (San Iker) داده اند، سومین جام جهانی پیاپی خود را تجربه میکند. وی در سن 28 سالگی به عنوان دومین دروازه بانی شناخته شده است که بیشترین حضور را در تاریخ تیم ملی اسپانیا داشته است. همچنین با احترام به توانایی های کم نظیر دروازه بان برزیلی، ژولیو سزار، میتوانیم بگوییم که مسلما کاسیاس کامل ترین دروازه بان حال حاضر دنیاست که با وجود قد 184 سانتی متری خود، مهارت خوبی در مهار ضربه های مختلف دارد.

کمی که جلوتر برویم، به یک خط دفاع بی نظیر میرسیم. دفاعی که ترکیب شده از مدافعان جوان و با تجربه است. در میانه ی این خط، زوج هم تیمی از بارسلونا یعنی کارلوس پویول و جرارد پیکه حضور دارند. داستان مدافعان کناری نیز چندان متفاوت نیست. سمت چپ در اختیار مدافع کهنه کار تیم یعنی جان کاپدویاست و وظیفه ی سمت راست را هم مدافع جوان رئال مادرید، سرجیو راموس برعهده دارد. لازم به ذکر است که همین 4 مدافع در مرحله ی انتخابی 5 گل تحقیر کننده را هم وارد دروازه ی حریفان کرده اند.

اگر به فوقبال هجومی علاقه ی زیادی دارید، همین امروز بروید و یک لباس تیم ملی اسپانیا را برای خود بخرید. خط حمله ی این تیم که در مرحله ی انتخابی بطور میانگین در هر بازی 3 گل به ثمر رسانده، بدون شک باید مدیون مهاجم شوت زنشان، دیوید ویا باشد. (کسی که هنوز شادی های پس از کل هایش در یورو 2008 را از یاد نبرده ایم.) مهاجم گل زن والنسیا با به ثمر رساندن 7 گل در مرحله ی انتخابی رکورد خوبی از خود به جای گذاشته است. این نشان میدهد که او به راحتی توانایی گذر از رائول بهترین گلزن تاریخ اسپانیا را در آفریقای جنوبی دارد.

زوج ویا در خط حمله کسی نیست جز فرناندو تورس. کسی که از زمان انتقالش به لیورپول در سال 2007 هواداران متعصب لیورپول را مجذوب خود کرده است. سرعت و قدرت تصاحب توپ اِل نینو (El Niño لقب تورس و به معنای پسر بچه )واقعا بی نظیر است. تمامی این فاکتورها را میتوان در کلش در فینال یورو 2008 مشاهده کرد.در آن صحنه تورس ریسک بزرگی کرد و با یورشی که به سمت دروازه ی آلمان برد، با قدرت فیلیپ لام را پشت سر گذاشت و توپ را از بالای سر ینس لمان دروازه بان ژرمن ها وارد دروازه کرد.

اما قدرت اصلی اسپانیا در خط هافبک بی نظیر آنهاست. در جلوی ژابی آلونسو، دو هافبک مکمل و دو تن از بهترین بازیکنان حال حاضر جهان یعنی ژاوی و آندرس اینیستا حضور دارند. درست است که قد هر دوی آنها در حدود 170 سانتی متر بیشتر نیست؛ ولی میتوان با قاطعیت گفت که این دو هم باشگاهی جزو بهترین کنترل کننده های بازی هستند که میتوانند با پاس های فوق العاده ی خود کار مهاجمان تیم را برای آزار دادن و عبور از مدافعان حریف و در ادامامه ی آن گل زنی، بسیار آسان کند. این موضوع باعث شد تا سر الکس فرگوسن سرمربی کهنه کار منچستر یونایتد بعد از فینال سال 2009 لیگ قهرمانان اروپا در سخنان معروفی درمورد این دو بازیکن بگوید:"فکر نمیکنم ژاوی و اینیستا تا به حال توی عمرشان حتی یک پاس اشتباه داده باشند."



نکات کلیدی:

حضور موفق در جام جهانی دیگر برای اسپانیایی ها به یک آرزو تبدیل شده است. بعد از دوره های پیاپی ناکامی در جام جهانی (حتی خیلی بیشتر از ناکامی های آرژانتین) حالا نوبت آنها رسیده تا خودی نشان دهند. تیم مورد علاقه ی آنها و یکی از بهترین تیم های تاریخ فوتبال این کشور، در حالی به آسانی به جام جهانی راه یافت که از بیشترین بخت قهرمانی برخوردار است. همچنین آنها دیگر ترسی از رویارویی با تیم های بزرگ و شکست بخاطر اشتباه در دقایق پایانی را ندارند. اتفاقی که معمولا در تورنومنت های بزرگ برای آنها رخ میدهد و دیگر برای آنها به یک عادت تبدیل شده است. (برای مثال در جام جهانی 2006 آنها در مرحله ی یک هشتم نهایی در حالی بازی را 3-1 به فرانسه واگذار کردند که گل دوم فرانسه توسط پاتریک ویه‌را در دقیقه ی 83 و گل سوم در دقیقه ی 2+90 توسط زین الدین زیدان به ثمر رسیدند.)

فقط نمایش تماشایی آنها در یورو 2008 نبود که باعث تهیج هواداران آنها شد. (دومین جایزه ی بزرگ کسب شده در تاریخ فوتبال اسپانیا تا حدی برای اسپانیایی ها مهم بود که به مدت یک ماه در اسپانیا جشن برقرار بود.) ویسنته دل بوسکه سرمربی این تیم که بعد از استعفای لوییس آراگونس در تابستان 2008 به این مقام رسید، توانست رکوردی جاودانه را برای اسپانیایی ها رقم بزند. آن اینکه اسپانیایی ها در 35 بازی پیاپی خود باخت را تجربه نکرده بودند و این یعنی برابری با رکورد تیم برزیل.

بدون شک هواداران تیم ملی فوتبال آمریکا به خوبی از چگونگی توقف این رکورد باخبرند. آمریکایی های با شهامت با شکست دادن اسپانیایی ها در نیمه نهایی جام کنفدراسیون های 2009 در بلوئِم فون تِین آفریقای جنوبی جهان را متعجب کردند. در این زمان بود که درجه های اسپانیایی ها تا حدودی زیر سوال رفت. اشتباهی که اسپانیایی ها در آن بازی مرتکب شدند، عقب نشینی و انتظار برای فشار تیم مقابل و تصمیم به استفاده از ضد حملات سرعتی بود که بازی سطح بالای تیم هاوارد دروازه بان آمریکایی ها (که یکی از بهترین بازی هایش را برای این تیم انجام داد) باعث عدم موفقیت اسپانیایی ها شد.

اما شاید تجربه بتواند در این راه طولانی به اسپانیایی ها کمک زیادی کند تا به اولین جام جهانی خود دست یابند. آنها استعداد، تجربه ی باشگاهی و آرایش تیمی کافی را دارند. در حال حاضر آمادگی زیادی برای موفقیت در خود میبینند و همچنین اعتماد به نفس بی سابقه ای در میانشان در جریان است. این بار اسپانیایی ها میتوانند بازی تیمشان را تماشا کرده و با خیال راحت سانگریا (نوعی شراب اسپانیایی) بنوشند.

بازی کلیدی در گروه:

4 تیر شیلی - اسپانیا

اسپانیایی ها باز هم مانند جام قبلی در یک گروه هلو افتاده اند!!! به نظر نمیرسد که قهرمان یورو 2008 برای صعود به مرحله ی یک هشتم نهایی رقابت ها کار سختی را پیش رو داشته باشد. پس باید منتظر بازی های پرگلی در گروه H رقابت ها باشیم.هرچند درصورت صعود تیم های بزرگی در انتظار آنها نشسته اند. البته بازی این تیم برابر شیلی هم چندان آسان به نظر نمیرسد. آنها در مجموع 18 بازی مرحله ی انتخابی، 32 گل به ثمر رسانده اند که با این تعداد به مقام دوم بر حسب تعداد گل زده در منطقه ی آمریکای جنوبی رسیده اند. اما دفاع آنها استعداد این را دارد که بشود به راحتی از آن رد شد. این مساله تا حدی است که شیلی در بین 5 تیم راه یافته از آمریکای جنوبی بیشتر تعداد گل خورده را دارد. خب! اسپانیایی ها؟! آیا آماده ی یورش بردن به حریفانتان هستید؟! پس بزن بریــــــــــــم!!!

در بین استعدادهای تمامی ستاره های پرقدرت اسپانیا، مهم ترین و مرگبارترین آنها چیزی نیست جز حرکات پا به توپ ستاره ی کوتاه قدشان، آندرس اینیستا.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:

سرجیو گارسیا (Sergio García)*

این خط هافبک غیر قابل باوره! واقعا حیفه که یک سری بازیکنای خوب مثل سسک فابرگاس، مارکوس سه نا و سانتی کازورلا باید روی نیمکت بشینند. ولی اگر یکی از بازیکنامون مصدوم بشه ما باز هم یه بازیکن در سطح جهانی داریم که میتونه به راحتی جاش رو پر کنه. این ترکیب چیزی هست که تا به حال اسپانیا نداشته. همونطور که عنصرهای هجومی مون فوق العاده ن، مدافع هامون هم هستن. تازه هافبک های دفاعی خوب زیادی هم مثل ژابی آلونسو، سه نا و سرجیو بوسکتز داریم که میتونن به خوبی روی حریف فشار بیارن و توپ رو از آن خودشون کنن.
چیزی که عالیه اینه که همه ی این بازیکنا هنوز جوونن. بیشترشون زیر 27 سال سن دارن. خیلی هاشون مثل سرجیو راموس، پیکه و رائول آلبیول حتی 24 سال هم ندارن. جالب تر اینکه با این سن با تجربه هم هستن. تازه بازیکنای خوب دیگه ای هم در راه ن. این تیم میتونه برای مدت زیادی جزو بهترین تیم ها باشه. نمیدونید چقدر به این تیم امید دارم.

نمیخوام بگم این که ما توی فاز موفقیت هستیم بَده؛ ولی در هر حال الآن با سال های قبل خیلی متفاوته. توی سال های اخیر عملکرد تیم فوق العاده بوده. نسبت به سال های قبل خیلی فرق کردن و اعتماد به نفس خوبی هم دارن. جو تیم واقعا بی نظیره. از بازیکنان گرفته تا هواداران، همه مون داریم میریم که حتی توی سخت ترین بازی ها هم با پیروزی بیرون بیایم. این بار نوبت ماست. ما قهرمان خواهیم شد!

*گلف باز حرفه ای اسپانیایی که در مسابقات معتبر آمریکایی و اروپایی بازی میکند و یکی از هواداران تیم رئال مادرید. --- در گفتگو با جوناه فریدمن (Jonah Freedman)

[MARADONA10]

گروه H

سوئیس

بازی ها:

26 خرداد ---- اسـپـانـیـا ---- دوربـــــــــــان
31 خرداد ---- شـیــلــی ---- بـنـدر الیزابت
4 تــــیــــر ---- هندوراس ---- بلوئم فونتین

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 15
سرمربی: اوتمار هیتسفیلد (Ottmar Hitzfeld) (سومین سال)
چگونگی راه یابی: صدر نشینی در گروه 2 انتخابی اروپا
جام جهانی های قبلی: 8 دوره (شامل: 1934، 38، 50، 54، 62، 66، 94 و 2006)
مقام چهارمی: 1934، 38 و 54
بخت قهرمانی: 1 به 150

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: دیگو بناگلیو (ولفسبورگ)
مدافعان: کریستف اِسپایچر (اینتراخت فرانکفورت)، فییپه سِندروس (آرسنال)، استفان گریچ تینگ (اِی جِی آئورزه فرانسه)، استفان لیچستیز (لاتزیو)
هافبک ها: ترانگویلو بارنتا (بایرن لورکوزن)، جِلسون فرناندز (سنت اتین فرانسه)، گوخان اینلر (اودینزه)، مارکو پادالنو (سامپدوریا)
مهاجمین: اکساندر فری (اف سی بازل)،اِن دردیوک (بایرن لورکوزن)

بازیکنان کلیدی:

سوئیس تا جایی جلو خواهد رفت که ساق ها و رهبریِ کاپیتان 30 ساله شان الکساندر فری (Alexander Frei) اجازه بدهد. برنده ی توپ طلای سال 2005 مسابقات لیگ 1 فرانسه و بهترین گلزن تاریخ تیم ملی سوئیس در حال حاضر در سراشیبی به سر میبرد. ولی این کاپیتان باتجربهباید بتواند استعدادهای جوان اطراف خود را به خوب با هم هماهنگ کند. میزان اهمیت فری برای تیم ملی کاملا در جام ملت های اروپا مشخص شد. جایی که سوئیسی ها که به عنوان یکی از دو میزبان رقابت ها به شمار می رفتند، با از دست دادن فری به دلیل مصدومیت از ناحیه ی زانو در بازی افتتاحیه، در گروه خود به مقامی بهتر از چهارمی دست نیافتند و خیلی زود از دور رقابت ها کنار رفتند.

حالا فری دارد با یک شکست دیگر دست و پنجه نرم می کند. او در یکی از بازی های لیگ در ماه فوریه، دچار شکستگی استخوان دست شد. پیش بینی می شود که وی تا قبل از جام جهانیبه بهبودی کامل می رسد.. ولی بازگشت او به تیم ملی و دیدن او در ترکیب این تیم می تواند روحیه ی بالایی را به این تیم تزریق کند.

سرمربی آنها اوتمار هیتسفیلد می تواند با کمک گرفتن ز توانایی های فیلیپه سِندروس (Philippe Senderos) و یوهان جورو (Johan Djourou) ستاره های جوان آرسال به نتایجی دست یابد. (هرچند نگرانی مختصری درمورد جورو وجود دارد. وی پس از مصدومیتی که از ناحیه ی زانو در ماه سپتامبر برایش بوجود آمد، همچنان دوران بهبودی را میگذراند.) در صورت بهبودی حرکات این بازیکن 23 ساله در مرکز زمین برای سوئیسی ها بسیار کارآمد است. سِندروسِ 25 ساله نیز میتواند خیلی برای سوئیس ها موثر باشد. وی در هر سه بازی مرحله ی گروهی در جام جانی 2006 برای این تیم به میدان رفت ولی مصدومیتی که از ناحیه ی کتف در بازی سوم برایش بوجود آمد، باعث شد تا این بازیکن بازی چهارم تیمش در مرحله ی یک هشتم نهایی را از دست بدهد. در این بازی سوئیسی ها در برابر اوکراین در ضربات پنالتی شکست خوردند.

مهاجم کهنه کار و یکی از اعضای تیم قهمان سابقت زیر 17 ساله های سال 2002 اروپا یعنی ترانگویلو بارنتا (Tranquillo Barnetta) نیز در مواقع حمله به فری اضافه میشود. این بازیکن تیم بایرن لوکوزن در جام جهانی قبلی در آلمان نیز یک گل زیبا در برابر تیم توگو به ثمر رساند و به عنوان یکی از بهترین بازیکنان جوان این تورنومنت نیز انتخاب گردید. اما متاسفانه وی پنالتی حساسی را در برابر اوکراین از دست داد که موجب حذف تیم از دور رقابت ها شد. و حالا بعد از 4 سال او دوباره فرصت خودنمایی در یک تورنومنت بزرگ را بدست آورده است.




نکات کلیدی:

بعد از باخت غافلگیرانه در برابر لوگزامبورگ در دومین بازی مرحله ی انتخابی، سوئیسی ها دیگر باختی در این مرحله بدت نیاوردن تا بتوانند دومین جام جهانی پیاپی خود را تجربه کنند. سوئیسی ها به دنبال تکرار افتخارات کسب شده ی خود در جام جهانی قبلی هستند. چهار سال پیش آنها در گروه G رقابت ها (که شامل فرانسه، سوئیس، کره ی جنوبی و توگو بود.) صدر نشین شدند. اما با بد شانسی نتیجه را در یکی از بی هیجان ترین و کندترین بازی های تاریخ جام جهانی به اوکراین واگذر کردند و به خانه بازگشتند. افتخار دیگری که سوئیسی ها در جام هجدهم کسب کردند، گل نخوردن در تمامی چهار بازی آنها بود. ولی شکست 3-0 در ضربات پنالتی، آن هم در برابر اوکراین، در نوع خود مساله ی عجیبی بود. این یعنی آهان حتی نتوانستند یکی از پنالتی های خود در برابر اوکراین را وارد دروازه کنند.

اما تیم 2010 آنها با نیروهایی که در آن حضور دارند، آمادگی کسب افتخارات بیشتری را نیز خواهد داشت. برای مث فری به تنهایی 5 گل در مرحله ی نهایی مسابقات انتخابی وارد دروازه ی حریفان کرده است که این خود رکوردی قابل توجه محسوب می شود. درست است که مهاجم کهنه کار سوئیسی، بلِیز اِن کوفو (Blaise Nkufo) نیز در مرحله ی انتخابی موفق به ثمر رساندن 5 گل شده است اما پس از خداحافظی وی از تیم ملی در مراحل پایانی، اِرن دیوک (Eren Derdiyok) جانشین او در تیم ملی شد. همچنین بارنتا توانایی نفوذهای خوبی از کناره ها دارد. ولی با این وجود هیتسفیلد نیاز به یک گل زن خوب دیگر دارد. زیرا انها درصورت صعود از این گروه به نسبت سخت (با حضور اسپانیای مدعی، شیلی مرموز و اسب های مشکی هندوراس)، با یکی از تیم های سخت ترین گروه رقابت ها ربرو خواهند شد. که همین مساله، کار را برای آنها مشکل تر میکند. بناراین نباید انتظار پیش روی زیاد به همراه بازی های پر گل را از سوئیسی ها در آفریقای جنوبی داشت.

بازی کلیدی در گروه:

31 خرداد شیلی - سوئیس

بعید نیست که سوئیسی ها بازی اول خود در گروه را به اسپانیایی ها واگذار کنند. بنابراینآنها باید بیشترین امتیازها را از حریفان آمریکایی خود بگیرند. درصورتی که انها نتوانند حداقل یک امتیاز از حریف اهل آمریکای جنوبی خود بگیرند، باید خیلی زودتر از آن که انتظارش را دارند، بلیط های خود را برای بازگشت به بازل رزرو کنند.

کاپیتان الکساندر فری یکی از خطرهای اصلی گل زنی برای حریفان سوئیس است.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:

استان واورینکا (Stan Wawrinka)*

سیستم خوبی برای مسابقات انتخابی در نظر گرفته بودن. برای صعود کار آسونی پیش رو نداشتیم. ولی خوشبتانه این تیم جوون از پسش خوب براومدن.
اوناتا حالا نشون دادن که میونن تیم های بزری رو شکست دن هرچند که برابر تیم های نسبتا آسونی هم مثل فاینلند، نروژ و لوگزامبورگ، بازی رو واگذار کردن. ولی چیزی که مهمه اینه که اون ها تونستن به جام جهانی راه پیدا کنن. الآن فقط باید آماده ی رسیدن به افتخار بعدی باشن.

فری بازیکن خیلی خیلی خوبیه. فکر میکنم الآن اون دیگه باید خودش رو برای جام جهانی آماده کرده باشه. جام جهانی کلا یه تورنومنت فوق العاده س. خیلی باحاله! پر از هیجانه! دیگه نمیتونم برای شروعش صبر کنم!

اون ها توی گروه سختی افتادن. البته خیلی هم فرق نمیکنه چون توی جام جهانی همه ق هستن. اونا فقط باید کاملا آماده باشن. فقط کافیه با آمادگی کامل برن جلوی حریفا. اون وقت خواهیم دید که چه اتفاقاتی خواهد افتاد.

باور کردن اینکه از جام جهانی 2006 حذف شدیم خیلی سخت بود. اون هم بدون خوردن حتی یک گل. ولی به هر حال فوتباله دیگه. هیچ چیز توش قابل پیش بینی نیست. توی اون جام واقعا فوق العاده بودن. امیدوارم که امسال هم همونطوری باشن.

*تنیسور سوئیسی و دارای رده نهم رنکینگ جهانی --- در گفتگو با برایان آرمِن گراهام (Bryan Armen Graham)

[MARADONA10]

گروه H

هندوراس

بازی ها:

26 خرداد --- شـیـلــی --- نـلـسـپرویـت
31 خرداد --- اسـپانـیـا --- بـندر الـیزابت
4 تــــیــــر --- سوئیس --- بلوئم فونتین

Fast Facts:

آخرین رنکینگ جهانی: 34
سرمریی: رینالدو روئِدا (Reinaldo Rueda) (چهارمین سال)
چگونگی راه یابی: سوم شدن در جدول مرحله ی انتخابی کونکاکاف
جام جهانی های قبلی: 1 دوره (1982)
بخت قهرمانی: 1 به 500

ترکیب احتمالی:

دروازه بان: نوئل والادارس (المپیا هندوراس)
مدافعان: موریسیو سابیلون (هانگژوگرین تاون چین)، اوسمان چاوز (باشگاه ندارد!)، مانیور فیگوئرا (ویگان اتلتیک)، اِمیلیو ایزاگوئیره (مونتاگوئا هندوراس)
هافبک ها: اِدگار آلوارز (آ.اس.باری)، ویلسون پالاسیوس (تاتنهام)، آمادو گوئِوارا (مونتاگوئا هندوراس)، ژولیو سزار لئون (تورینو)
مهاجمین: کارلوس پاوون (رئال اسپانا هندوراس)، دیوید سوآزو (جنوا)

بازیکنان کلیدی:

این اولین بار بعد از سال 1983 است که هندوراس به جام جهانی راه یافته است. ولی این دلیل نمی شود که هندوراسی ها را دست کم بگیرید. زیرا در حدود 6 بازیکن از این تیم در لیگ هایاروپایی توپ می زنند. برخلاف بقیه ی تیم های آمریکای مرکزی، هندوراسی ها بیشتر به بازی زیبا معتقدند. بهترین بازیکن آنها نیز ستاره ی 25 ساله ی تاتنهام، ویلسون پالاسیوس (Wilson Palacios) است. پالاسیوس به دلیل داشتن تجربه ی هفتگی رویارویی با بازیکنان بزرگ در لیگ برتر، هیچگونه ترسی از حریفان قدرتمندشان در گروه H (اسپانیا، شیلی و سوئیس) ندارد. از همین حالا منتظر ضربات مهلک این بازیکن باشید.

فشار قابل توجهی روی آمادو جوئوارا (Amado Guevara) کاپیتان تیم و رهبر خط میانی تیم خواهد بود. بهترین بازیکن فصل لیگ برتر آمریکا در سال 2004 که در آن زمانی در تیم «مترو اسکارز» توپ میزد. جوئوارا توانایی فوق العاده ای در بازیسازی دارد. اما این مساله که با شروع جام جهانی وی 34 ساله میشود و همچنین بازگشت او از لیگ آمریکا به لیگ هندوراس نشان می دهد که وی در دوران افت خود به سر می برد. اگر جام جهانی را «جامی برای جوانان» بنامیم، بنابراین رینالدو روئدا باید چه تصمیمی در مورد ترکیب اصلی تیم بگیرد؟ اگر وی بخواهد با ترکیبی که در مرحله ی انتخابی در اختیار داشت بازی کند، آنگاه باید از عوامل هجومی با سن بالای 30 سال استفاده کند. جئوارا (با 34 سال سن)، اِدگارد آلوارز (Edgard Álvarez) به عنوان هافبک راست (30 ساله)، ژولیو سزار لئون (Julio César León) به عنوان مسئول ضربات آزاد (36 ساله) و مهاجمین کارلوس پاوون (Carlos Pavón) (با 36 سال سن) و دیوید سوآزو (David Suazo)ی (30 ساله).
ولی شاید روئدا قصد استفاده از نیروهای جوان خود را داشته باشد که عبارتند از: هافبک 24 ساله ی تیم ویگان اتلتیک، هندری توماس (Hendry Thomas)، کارلو کوستلی (Carlo Costly)ی 27 ساله به عنوان مهاجم یا هافبک 24 ساله و جوانی به نام رامون نونز (Ramón Núñez). در یک کلام باید گفت نمی شود انتظار داشت که 11 بازیکن مشابه را در دو بازی از هندوراسی ها ببینیم.

یکی دیگر از بازیکنان قابل توجه این تیم، ماینور فیگوئرا (Maynor Figueroa)ی مدافع است. کسی که فصل نسبتا موفقی را با ویگان پشت سر گذاشته است. هندوراس باید خود را برای رویارویی با چند تن از بهترین مهاجم های دنیا نظیر فرناندو تورس و دایوید ویا و همچنین هامبرتو سوآزو (Humberto Suazo)ی شیلیایی اماده کند. بیشترین بار دفاع در برابر این تیم مهاجمان، زیادی از جمله فیگوئرا خواهد بود. لازم به ذکر است که وی تنها مدافع هندوراسی است که در اروپا توپ می زند.




نکات کلیدی:

وضعیت دفاعف بزرگترین نگرانی برای این تیم است. در.وازه بان آنها، نوئل والادارس (Noel Valladares) به همراه یکی از مدافعان، اِمیلیو ایزاگوئیره (Emilio Izaguirre)، در هندوراس بازی می کنند. موآریسو سابیلون (Mauricio Sabillón) یکی دیگر از مدافعان نیز در لیگ دسته ی 2 چین شاغل است. همچنین اوسمان چاوز (Osman Chávez) مدافع دیگر آنها یک بازیکن آزاد است. بدون شک این ترکیبی نیست که بتواند در برابر بهترین مهاجمان جهان دوام بیاورد.
بنابراین باید به دنبال تماشای یک فوتبال زیبا از هندوراسی ها در آفریقای جنوبی بود؛ تا نتیجه گرا. اگر پالاسیوس بتواند مانند دوران اوج خود کار کند، این باعث می شود تا این تیم پیر جان تازه ای بگیر و ان وقت است که میتوان شانس هرچند اندکی برای این تیم در چنین گروه سختی در نظر داشت.

بازی کلیدی در گروه:

26 خرداد هندوراس - شیلی

هیچ کس انتظار ندارد که هندوراس در دومین بازی گروهی خود از اسپانیا امتیازی بگیرد. بنابراین در صورتی که بخواهیم شانسی برای گرفتن امتیاز در بازی پایانی در برابر سوئیس برا آنها کنار بگذاریم، بازی اول آنها بازی مهمی می شود. بعید است که مارچلو بیلسا (Marcelo Bielsa)، سرمربی شیلیایی ها، اجازه دهد تا هندوراسی ها از پس تیمش بربیایند. اما شاید همین تیم پیر بتواند پتانسیل خود را به درستی در راه صعود بکار گرفته و تمامی بینندگان را متحیر سازد. هندوراسی ها می دانند که باخت در این بازی، با توجه به اینکه در بازی بعدی باید با اسپانیا، مدعی اول قهرمانی، روبرو شوند، به منظله ی حذف از دور رقابت ها خواهد بود.

شاید هندوراس تیم قدرتمندی نباشد؛ اما دو مهاجم این تیم یعنی دیوید سوآزو (سمت چپ) و کارلوس پاوون (سمت راست)، امید خیلی زیادی به درخشش در گروه H رقابت ها دارند.

صحبت هایی از یک ستاره ی داخلی:

کارلوس مِنسیا (Carlos Mencia)*

زمانی که اونا به جام جهانی 82 رفتن، من یه نوجوان بودم و توی هندوراس زندگی می کردم. تجربه ای که توی انتخابی داشتن. واقعا جالب بود. بعدش به جام جهانی رسیدن و از شانس بد دقیقا تو گروه اسپانیای میزبان افتادن. اونا تا دقیقه ی 65 از میزبان پجلو بودن و حتی نزدیک بود که اون ها رو ببرن. اما یه ضربه ی پنالتی همه چیز رو خراب کرد و نتیجه 1-1 شد. از اون به بعد اون بازیکنا به قهرمانان ملی تبدیل شدن. دقیقا همین اتفاقات برای تیم امسال مون افتاده. شاید تا الآن فشار زیادی روی بعضی از بازیکنان آمده باشه.

این بهترین تیم تاریخ هندوراسه. بازیکنا هامون بیشتر توی انگلیس، ایتالیا، آمریکا و مکزیک بازی میکنن. بهترین مجموعه ی استعدادهامون رو جمع کردیم.

چیزی که توی آفریقای جنوبی مشهود خواهد بود، تفاوت توی تجربه ی بازیکن هاست. به جز بازیکن هایی که توی اروپا داریم، تابحال هیچکدوم از این بازیکن ها جلوی بیشتر از 50 هزار نفر بازی نکردن. توی این جور جاها ستاره های قدیمی افت می کنن و ستاره های جدیدی رو میشن.

واقعا هیجان انگیزه. اگر تیم یکی دوتا بازیش رو ببره، مردم دیگه فراموش می کنن که دوتا رئیس جمهور دارن. کودتاها رو فراموش می کنن. کلا همه سیاست رو یادشون میره. همه شون برای کشورشون متحد میشن. واقعا توی انتخابی برام جالب بود. جالب بود که یه ورزش ساده چقدر قشنگ می تونه صلح رو حکم فرمنا کنه. می تونه همه رو باهم متحد کنه.

*کمدین معروف هندوراسی که در آمریکا زندگی میکند.--- در گفتگو با جوناه فریدمن (Jonah Freedman)

[MARADONA10]

اگه خوشتون اومد یه تشکر بکنید .