|*| بیوگرافی بازیکنان و مربیان آرسنال |*|

[Arsenal]

نام باشگاه : آرسنال
تاریخ تاسیس : 1886
استادیوم : امارات لندن ( گنجایش : 60,355 )
رنگ لباس : قرمز و سفید

شهرت : The Gunners ( توپچی ها )
رئیس باشگاه : پیتر هیل وود
سرمربی : آرسن ونگر
آدرس سایت اینترنتی : [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

تاریخچه باشگاه آرسنال

شهر زیبا و صنعتی لندن ، از جمله شهرهای متمدن و قدیمی اروپا به شمار می آید و مردم این شهر به ورزش فوتبال علاقه فراوانی دارند از این رو تیمهای زیادی در این شهر بوجود آمدند که یکی از این تیم ها ، تیم پر افتخار آرسنال است

این تیم را با 13 قهرمانی لیگ و 9 جام حذفی را باید یکی از بزرگترین تیم های جزیره دانست که در این ادعا هیچ شکی وجود ندارد.

شروع داستان آرسنال در سال 1886 و به نام دایال اسکوئر Dial Square FC آغاز شد ، تیمی متعلق به کارخانه اسلحه سازی سلطنتی در جنوب لندن ، از همان زمان لقب تفنگداران The Gunner به این تیم اطلاق شد ، اما مدتی بعد نام وولویچ اف سی آرسنال تغییر یافت.

این تیم در سال 1891 حرفه ایی شد و 2 سال بعد به لیگ انگلیس پیوست و در سال 1904 به دسته اول راه یافت اما نتوانست در این دسته باقی بماند.

در فصل 14 - 1913 باشگاه به حاشیه شمال رودخانه تامیز و منطقه هایبری تغییر مکان یافت و نام آن به آرسنال تغییر پیدا کرد . در سال 1919 آرسنال بار دیگر به دسته اول بازگشت و تا کنون موفق شده خود را حفظ کند. این رکوردیست که هنوز در فوتبال انگلیس دست نخورده باقی مانده است و هر سال به قدمت آن افزوده میشود.

شش سال بعد دومین اتفاق مهم پس از صعود به دسته اول برای آرسنال رخ داد ، در سال 1925 هربرت چاپمن به سمت مربیگری این تیم برگزیده شد.

چاپمن که پیش از آن تیم هادرزفیلد تاون را به 3 قهرمانی پیاپی در لیگ رسانده بود ، این عمکرد درخشان را در آرسنال تکرار کرد. پس از قهرمانی در جام حذفی در سال 1930 که به فتح لیگ در 12 ماه بعد پیگیری شد ، آرسنال با رکورد هادرزفیلد برابری کرد ، چرا که قهرمانی در .سالهای 1933 تا 1035 نیز به درست آمد.

بجز این افتخارات چاپمن انقلاب تاکتیکی را در آرسنال و انگلستان با استفاده از سیستم W-M بوجود آورد. مرگ این مرد بزرگ در سال 1934 آرسنال را بهت زده نمود و به هرجال جرج آلیسون جای وی را پر کرد.

در زمان مربیگری آلیسون و با حضور مهاجمی چون "تد دراکی" در سالهای 1936 و 1938 به ترتیب جام حذفی و لیگ را فتح کردند و پس از جنگ جهانی دوم 2 عنوان دیگر در سالهای 1948 و 1953 نصیب آرسنال شد که دومی با تفاضل گل بهتر به پرستون نورث اند به دست آمد. به . علاوه جام حذفی 1950 نیز به افتخارات سرخپوشان افزوده شد. آرسنال تا کنون 12 بار قهرمان جام قهرمانان انگلیس نیز شده است.

پس از نیم دهه سکون ، بار دیگر در زمان "برتی می روند" اوج گیری آرسنال آغاز شد. لندنی ها در سال 1979 (5 سال پس از می) جام بین شهرهای فیزرکاپ که ابتدا جام یوفا با این نام برگزار میشد را فتح کردند. یک فصل لیگ و جام حذفی را تواماً به دست آورد ، اما دوباره دوران رخوت فرا رسید و تمام تلاش تیم تا پایان این دهه یک قهرمانی در جام حذفی 1979 آن هم با پیروزی دلچسب بر منچستریونایتد را به همراه داشت.

هشت سال انتظار دیگر آرسنالی ها ، آغاز دوران طلایی به رهبری جرج گراهام به همراه داشت. قهرمانی جام اتحادیه با پیروزی بر لیورپول حاصل شد. اما یک پیروزی احساسی با گل دقیقه آخر مایکل توماس در آنفیلد برد دیگری را برای آرسنال به ارمغان آورد تا آنها در آخرین لحظه قهرمانی لیگ در سال 1989 را از لیورپول بربایند. تیم گراهام در سال 91 قهرمان لیگ، در سال 93 دو جام و در سال 94 قهرمان جام یوفا شد.

استادیوم اختصاصی توپچیهای لندن ، هایبوری نام داشت که با توجه به تعداد بیشمار هواداران این تیم ، این استادیوم گنجایش بسیار کمی داشت و جوابگوی هجوم تماشاگران نبود. سرانجام در اوایل دهه جدید سران باشگاه با ساخت یک استادیوم جدید و بزرگ با امکاناتی پیشرفته از هایبوری به خانه جدیدشان که با مشارکت شرکت هواپیمایی امارات ساخته شده است نقل مکان کردند.

بعد از جدایی گراهام، آرسن ونگر رهبری آرسنال را در آستانه قرن جدید پذیرفت.
مرد فرانسوی با آوردن ستارگان متعدد بین المللی و از جمله هموطنانش نظیر پاتریک ویرا و تیری هانری ، از سال 2000 به بعد 6 قهرمانی را نصیب باشگاه کرد.

آرسنال در این سالها با درخشش ستارگان انگلیسی خود همچون دیوید سیمن (دروازه بان افسانه ایی آرسنال و انگلستان) تونی آدامز ، دیوید پلات ، یانرایت و ستارگان خارجی مانند دنیس برکگمپ ، مارک اوورمارس (هلند) ، پاتریک ویرا ، امانوئل پتی ، سیلوین ویلتورد ،تیری آنری ، آنلکا ، رابرت پیرس (فرانسه) فردریک لیونبرگ (سوئد) در میادین مخالف انگلیس و اروپایی درخشیده است. تاکنون مردان ونگر به رغم شایستگی نتوانسته اند در رقابتهای حرفه ایی اروپا موفق باشند.

افتخارات :

قهرمانی در لیگ برتر:

1930–31
1932–33
1933–34
1934–35
1937–38
1947–48
1952–53
1970–71
1988–89
1990–91
1997–98
2001–02
2003–04

Fa cup :

1929–30
1935–36
1949–50
1970–71
1978–79
1992–93
1997–98
2001–02
2002–03
2004–05

League Cup :

1986–87
1992–93

رکوردها :

بیشترین حضور :

دیوید اولری 722 بازی

بهترین گلزن :

تیری آنری 226 گل

بزرگترین خرید :

13 میلیون پوند سال 2000 بوردو

بزرگترین فروش :

نیکلاس آنلکا 23.5 میلیون پوند سال 1999 رئال مادرید

بیشترین میزان حضور تماشاگر :

73.295 نفر در ورزشگاه هایبری بازی مقابل ساندرلند در سال 1935
و در ورزشگاه امارات 60.161 نفر مقابل منچستر یونایتد

[newmaradona]

زندگی نامه ی سمیر نصری

نام کامل : سمیر نصری
تاریخ تولد : 1987/06/26
محل تولد : مارسی فرانسه
قد : 177 سانتی متر ( 5 فیت و 9 اینچ )
پست : هافبک چپ نفوذی
دوست دختر / همسر : تاتیانا گولووین
محل زندگی : لندن
باشگاه فعلی : آرسنال
باشگاه قدیم : مارسی ( 2004 تا 2008 )
لاشگاه دوران جوانی : مارسی فرانسه ( 2000 تا 2004 )

سمیر نصری بازیکن الجزایری الصل فرانسه در محله ای متولد شد که زین الدین زیدان در آن جا متولد شد . از این رو این دو بازیکن را بسیار با یکدیگر مقایسه می کنند . البته بار های سمیر اعلام کرده از این مقایسه خرسند نیست زیرا زیدان در مرتبه ای بسیار بالاتر از وی قرار دارد و سمیر فاصله زیادی با این بازیکن خوش تکنیک دارد .
سمیر فوتبال خود را از تیم مارسی شروع کرد و در 9 سالگی در تیم نونهالان این تیم بازی کرد و مرحله به مرحله تا تیم اصلی در این تیم بود و در نهایت به مدت 4 سال در بزرگسالان مارسی در کنار ریبری خوش درخشید و در نهایت جواب مثبت به پیشنهاد آرسنال داد .
سمیر در 26 جون سال 1987 به دنیا آمد و با خانواده الجزایری خود در فرانسه بزرگ شد . خانواده وی چند سال قبل از تولد وی همراه با پدر بزرگ سمیر راهی فرانسه شده بودند . سمیر زندگی آسانی در فرانسه نداشت و همراه با خانواده خود در محله های فقیر نشین تر شهر مارسی زندگی می کرد . سمیر تصمیم گرفت به فوتبال برود و با تشویق والدینش در 8 سالگی به تیم محلی راه یافت . باشگاهی که باعث شد سمیر در آن جا پرورش یابد و آینده اش را پیدا کند . پس از درخشش در باشگاه های نوجوانان در نهایت به آکادمی فوتبال مارسی رفت و پس از درخشش دوباره در تیم ملی زیر 16 و 17 ساله های فرانسه به میدان رفت . هم چنین توانست با فرانسه در فینال زیر 17 ساله های اروپا نیز به میدان برود . سمیر در این مسابقات در کنار کریم بنزما و هاتم بن عرفا در فینال روبروی سس فابرگاس قرار گرفت . فابرگاسی که در این تورنومنت بسیار عالی کار کرد وتوسط استعداد باب های آرسنال که مسابقات را دنبال می کردند به آرسنال آمد . سمیر پس از درخشش در این مسابقات بود که توانست به تیم اول مارسی راه پیدا کند . در تیم اول مارسی نیز خوب کار کرد هر چند در فصل اول تنها 11 بازی به وی رسید اما با انگیزه بالا توانست پله های ترقی را یکی یکی پشت سر بگذارد . در مارسی توانست جایزه بهترین بازیکن جوان سال فرانسه را ازان خود کند و همان جا بود که اعلام کرد علاقه بازی در تیم های آرسنال , رئال مادرید و لیون را دارد . در سپتامبر 2007 سمیر دچار یک ویروسی شد که به ناچار راهی بیمارستان شد . پس از یک دوره مبارزه کوتاه با بیماریش توانست دوباره به بازی های برگردد و در بازی لیگ قهرمانان اروپا برابر لیورپول بازی کرد هر چند نتوانست مانع باخت تیمش شود .
مذاکرات آرسنال برای به خدمت گیری وی قبل از یورو 2008 آغاز شد . قرار بود وی جایگزین هلبی شود که راهی بارسلونا شود . اما مذاکرات کند آرسنال باعث شد ادامه مراحل به بعد از یورو 2008 انتقال یابد . پس از این بازی های در نهایت سمیر با یک قرار داد دراز مدت راهی آرسنال شد و شماره 8 این تیم را به تن کرد .
در یک فصل حضور سمیر در لیگ انگلیس وی نمایش خوبی داشت و توانست با دو گلی که برابر منچستر یونایتد در بازی رفت به ثمر برساند جایگاه ویژه ای در بین هواداران آرسنال بیاید . اولین فصل حضور وی با آرسنال همراه بود با چهارمین سال بی جامی آرسنال و سمیر و دیگر بازیکنان در پی شکستن این قحطی در فصل آتی هستند
samirnasri.mihanblog

[GOLL]

تاریخ تولد: 22 اکتبر 1949

ملیت: فرانسه

دوران کاری به عنوان فوتبالیست: آی اس موزیخ- مالماس- ای اس ووبان و استراسبورگ

دوران کاری به عنوان مربی: استراسبورگ(دستیار)- ای اس کنس(دستیار)- نانسی- موناکو- ناگویا و آرسنال

او هرگز در دورانی که فوتبالیست بود با مسئله ای به عنوان موفقیت همراه نبوده اما کمبود این مسئله رو در مربیگریش جبران کرد و تونست با هوشمندی خودش آرسنال رو به یکی از بهترین تیمهای جهان تبدیل کنه و این رو مدیون چشمان تیزبین و ذهن کاوشگر فوتبالیشه.
او در سال 1978 بعد از چند مربیگری تیمهای سطح پایین این فرصت رو پیدا کرد تا مربی تیم موناکو بشه و ظرف یه سال موناکو در مرکز توجه فوتبال قهرمانی فرانسه قرار گرفت و ونگر شایسته دریافت لقب بهترین مربی سال شد و وقتی به بایرن مونیخ جواب رد داد باعث تعجب همه شد جالب اینکه به ژاپن رفت و موفقیت هیش رو با ناگویا ادامه داد.
او در سپتامبر 1996 به آرسنال پیوست و به اولین مربی خارجی تبدیل شد که در 1998-1997 برنده لیگ برتر انگلیس شد و تونست توو همون سال لقب بهترین مربی جزیره رو کسب کنه.
او در مدتی که در آرسنال مشغول شد تونست ستارگان زیادی رو مثل پاتریک ویرا- امانوئل پتی- مارک اورمارس- دنیس برگکمپ- روبرت پیرس- تیری آنری- فابرگاس و... به دنیای فوتبال معرفی کنه.
همچنین ونگر تونست در سال 2002-2001 بهترین مربی جهان بشه و تقریبا در تمام سالهایی که مربیگری آرسنال رو بر عهده داشته جزء پنج مربی برتر جهان بوده

آرسن ونگر به عنوان سرمربی منصوب شد...

هنگامی که آرسن ونگر در سپتامبر 1996 وارد هایبوری شد، طرفداران آرسنال متعجب بودند که او کیست؟؟ اما حالا دیگر حاضر نیستند او را با هیچ کس عوض کنند.

یک ناشناخته واقعی در فوتبال انگلستان. ونگر 14 سال قبل هنگامی که از ژاپن به شمال لندن حرکت کرد، باید خیلی چیزها را به اثبات می رساند اما اگر هر شکی در انتخاب او باقی مانده بود، مرد فرانسوی به سرعت آن ها را از بین برد.

همانطور که بازیکنانش خیلی زود متوجه شدند ونگر مربی متفاوتی است، مردی از جنس دیگر. عادات کهنه خوردن نوشیدنی و کج خلقی برای او معنا نداشت و به جای آن گروه به روش های جدید تمرین و تغذیه عادت می کردند. ونگر در خارج از زمین نیز به همان اندازه مؤثر بود، او در ساخت زمین تمرین جدید آرسنال و همینطور پروژه ساخت استادیوم امارات نقشی محوری داشت.

نتایج در داخل زمین هیچ شک و شبهه ای در مورد مربی جدید باقی نگذاشت. ونگر در اولین فصل کامل خود 2 جام را به هایبوری آورد و یک سال بعد تقریباً این شاهکار را تکرار کرد، هرچند دو شکست در دو فینال مختلف جامی به همراه نداشت اما مرد فرانسوی در سال 2002 بار دیگر آرسنال را به فتح دو جام هدایت کرد و دومین قهرمانی لیگ برتر را با پیروزی بر منچستریونایتد در الدترافورد جشن گرفت.

سومین جام حذفی نیز یک سال بعد در 2003 بدست آمد. شاید بزرگترین دستاورد ونگر بر روی نیمکت ارسنال، هدایت تیمش در فصلی بدون شکست و درنهایت ثبت رکورد 49 بازی بدون شکست در لیگ بود. به هر حال یک جام حذفی دیگر در سال 2005 به کارنامه درخشان ونگر افزوده شد و یک سال پس از آن نیز او شاگردانش را برای اولین بار در تاریخ باشگاه به فینال معتبرترین رقابت باشگاهی در جهان، یعنی لیگ قهرمانان اروپا هدایت کرد.

اما همیشه آرسن ونگر بیشتر از آنکه به خاطر جام هایش شناخته شده باشد، به خاطر پرورش استعدادهای گمنام و تبدیل آن ها به فوق ستاره های جهانی مشهور بوده است. بازیکنانی مانند ویرا، پتی، آنلکا، لیونگبرگ و فابرگاس مثال های خوبی هستند که برترین تیم های جهان همیشه آرزوی داشتن یکی از آن ها را داشته و دارند. و البته نام ونگر به خاطر اینکه تیری هانری را از یک بازیکن گوش مستعد به یک سوپراستار خط حمله تبدیل کرد، برای همیشه در ذهن ها باقی خواهد ماند.

اما شاید بزرگترین میراث ونگر سبکی باشد که به واسطه آن موفقیت را برای آرسنال به ارمغان آورد. باشگاه های زیادی جام های پر افتخار را فتح کرده اند اما شاید معدود تیمی باشد که این کار را به شیوه آرسنال آرسن ونگر به انجام رسانده باشد. در سپتامبر 1996 سوال اصلی برای همه این بود که " آرسن کیست؟ " اما امروزه ونگر هم ردیف مربی بزرگ آرسنال، هربرت چاپمن به عنوان بزرگترین مربی آرسنال شناخته می شود.





آرسن ونگر، پت رایس را به عنوان دستیار خود انتخاب کرد

آرسن ونگر در سال 2003 نشان سلطنتی OBE را از ملکه انگلستان دریافت کرد.

[GOLL]

جشن قهرمانی تیم پس از اولین برد دوگانه خود - 1998




وقتی آرسنال چهره نسبتاً ناشناخته آرسن ونگر را در سپتامبر 1996 به عنوان سرمربی برگزید، اَبروها به نشانه تعجب بالا رفتند.

با این حال تنها پس از 10 ماه، مرد فرانسوی ترکیبی را شکل داد که قادر بودند تسلط منچستریونایتد در لیگ برتر را به چالش بکشند.

بنابراین با امضای چند قرارداد زیرکانه و جذب بازیکنانی مانند امانوئل پتی (Emmanuel Petit)، مارک اورمارس (Marc Overmars) و نیکلاس آنلکا (Nicolas Anelka)، ونگر و آرسنال آماده بودند تا با تمام قوا برای فتح عناوین در فصل 1997/98 حرکت کنند.

در نگاه اول، موفقیت این تیم بعید به نظر می رسید. توپچی ها رقابت ها را با عدم هماهنگی آغاز کردند و در 18 بازی اول خود 4 شکست و 6 تساوی بدست آوردند. با این حال شکست 3-1 خانگی در 13 دسامبر مقابل بلکبرن آخرین آن ها بود. شاگردان آرسن ونگر پس از این دیدار، 26 بازی بدون شکست را ثبت کردند تا نه تنها برای اولین بار جام قهرمانی لیگ برتر را به هایبوری بیاورند، بلکه به فینال جام حذفی نیز راه پیدا کنند تا در آستانه یک دابل حیرت انگیز باشند.

تک گل امانوئل پتی مقابل دربی کانتی در 26 آوریل باعث شد توپچی ها برای تثبیت عنوان قهرمانی خود تنها به 3 امتیاز در 3 بازی باقی مانده نیاز داشته باشند. اما با توجه به اینکه دو بازی پایانی آرسنال در آنفیلد و ویلا پارک بود، 3 امتیاز خانگی مقابل اورتون در 3 می از اهمیت ویژه ای برخوردار بود.

مدافع اورتون اسلاون بیلیچ (Slaven Bilic) به اشتباه دروازه خودی را باز کرد و در ادامه مارک اورمارس روی دو حرکت افرادی ویران کننده اختلاف را به سه گل برساند، قهرمانی آرسنال تضمین شده بود. هواداران آرسنال سر از پا نمی شناختند اما بیاد ماندنی ترین لحظه فصل هنوز در راه بود.

در حالی که هنوز ثانیه هایی تا پایان باقی مانده بود، تونی آدامز (Tony Adams)، مدافع کهنه کار توپچی ها به یکباره از میانه میدان عبور کرد و خود را به دفاع حریف رساند، شریک او در مزکز دفاع یعنی استیو بولد (Steve Bould) پاس در عمق بی نقصی را پشت مدافعین اورتون برای او ارسال کرد. کاپیتان با استپ سینه توپ را متوقف کرد و ضربه محکم و غیر قابل مهار خود را با پای چپ به گوش دروازه فرستاد تا نتیجه قاطعانه 4-0 شکل گیرد.

آرسنالی ها بار دیگر قهرمان شده بودند و تنها دو هفته بعد آن را به یک دال تبدیل کردند.

توپچی ها در این دیدار فاصله زیادی با بهترین روز خود داشتند ولی باز هم نیوکاسل تیمی نبود که بتواند مقابل آن ها مقاومت کند. یک گل در هر نیمه کافی بود تا هفتمین جام حذفی در تاریخ باشگاه به هایبوری بیاید.

اولین آن پس از 23 دقیقه وارد دروازه حریف شد. هیچ یک از دو تیم در 15 دقیقه ابتدایی بازی نتوانستند موقعیت جدی پدید آورند اما امانوئل پتی با پاس در عمق عالی خود توپ را پشت سر الساندرو پیستونه (Alessandro Pistone) به مارک اورمارس رساند. بال چپ هلندی نیز با تیزهوشی کامل توپ را از میان دو پای شی گیون (Shay Given) وارد دروازه کرد.

نیوکاسل در نیمه دوم خطرناک ظاهر شد و دو بار توسط آلن شیرر (Alan Shearer) و نیکوس دابیزاس (Nikos Dabizas) به گلزنی نزدیک شدند اما 21 دقیقه مانده به پایان بازی، امیدهای آن ها به کلی از بین رفت. آنلکا از تله آفساید گریخت تا پاس ری پارلر (Ray Parlour) را بدست آورد و از پشت محوطه جریمه ضربه زمینی خود را به سمت دروازه شلیک کند. شدت توپ زیاد بود و گیون نتوانست مانع ورود آن به دروازه شود.

ری پارلر که پس از عملکردی خستگی ناپذیر در میانه میدان به عنوان برترین بازیکن زمین شناخته شد می توانست گل سوم آرسنال را نیز به ثمر برساند اما کمی بدشانس بود و توپش به تیرک دروازه برخورد کرد. پس از او مارک اورمارس با تکیه بر هوش خود می توانست گل دیگری را وارد دروازه نیوکاسل کند اما گیون اشتباه خود را جبران کرد. هافبک هلندی وقتی دید گیون از دروازه بیرون آمده، از میانه میدان و از فاصله ای حدودا 40 متری چیپ استادانه ای را روانه دروازه کرد اما گیون روی خط دروازه در دو مرحله توپ را در آغوش گرفت.

سوت پایان مهر تأییدی بر موقعیت آرسنال به عنوان بهترین تیم فوتبال انگلستان بود و قاطعانه تصمیم باشگاه در انتصاب ونگر به عنوان مربی در سال 1996 را توجیه کرد. جدا از همه این ها، چگونه می توانید به فاتح یک برد دوگانه شک کنید؟؟



آرسن ونگر مارک اورمارس و امانوئل پتیت را به لندن آورد



پس از غلبه بر نیوکاسل ، تونی ادامز جام حذفی را بالای سر می برد


تونی آدامز و آرسن ونگر نخستین دوگانه خود را در میان هواداران حمل می کنند

[GOLL]

گل قهرمانی سیلوسن ویلتورد در الدترافورد - 2002


سیلوین ویلتورد (Sylvain Wiltord) هرگز به عنوان یکی از افسانه های آرسنال شناخته نشده است اما او هیچ گاه به خاطر گلی که در الدترافورد به ثمر رساند و یک دوگانه دیگر را برای باشگاه به ارمغان آورد فراموش نخواهد شد.

جدال قهرمانی در فصل 2001/02 رقابت نزدیک و پر پیچ و خمی بود اما آرسنال با پیروزی در 13 بازی پایانی لیگ، جام را از منچستر یونایتد و لیورپول ربود.

عده ای به موفقیت تیم آرسن ونگر غبطه می خوردند. با همه این ها، آرسنال با بازی پویای خود که از پاس های سرعتی تشکیل می شد، روح جدیدی به لیگ جزیره بخشید و این مسأله باعث شد در مسیر قهرمانی، توپچی ها در تک تک بازی ها موفق به گلزنی شوند، این موضوع بیانگر خصوصیات هجومی تفکر مربیشان بود.

برای اولین بار، فینال جام حذفی پیش از اتمام لیگ برگزار می شد. آرسنال با گل های ری پارلر و فردی لیونگبرگ 2-0 چلسی را شکست داد تا 4 روز بعد با روحیه ای عالی عازم الدترافورد شود، در حالی که برای تثبیت سومین دوگانه تاریخ باشگاه تنها به یک امتیاز نیاز داشت.

نشانه ها همگی مثبت بودند زیرا تیم ونگر در طول فصل هیچ گاه با لباس طلایی خود در خانه حریفان شکست نخورده بود. در شب مشهور منچستر، این رکورد همچنان دست نخورده باقی ماند حتی با وجود غیبت بازیکنانی مانند تونی آدامز، تیری هانری، دنیس برگ کمپ و البته بازیکن سال جزیره رابرت پیرس.

آرسنال کنترل قسمت اعظمی از بازی را در اختیار داشت و به هیچ وجه جای تعجب نبود که پس از 12 دقیقه از شروع نیمه دوم قفل دروازه یونایتد را باز کرد.

پارلر از اشتباه سیلوستره استفاده کرد و توپ او را به ویلتورد رساند. ویلتورد در عمق حرکت کرد و پاس در عمقی را برای لیونگبرگ ارسال کرد. هافبک سوئدی به راحتی لورن بلان (Laurent Blanc) را از پیش رو برداشت و در حالی که خوان سباستین ورون (Juan Sebastián Verón) به سمت او تکل رفت، وی ضربه زمینی خود را به سمت دروازه شلیک کرد. فابین بارتز (Fabien Barthez) توپ را برگشت داد اما ویلتورد که در ترکیب آرسنال اغلب زیر سایه تیری هانری قرار داشت خود را به آنجا رساند و توپ برگشتی را وارد دروازه کرد. این گل جایگاه ویلتورد را در تاریخ باشگاه آرسنال تضمین کرد و یک دوگانه دیگر را به ارمغان آورد.

این گل جرقه ای برای شروع جشن هایی بود که در کافه های اطراف لندن به پا می شد، جایی که طرفداران آرسنال جمع شده بودند تا روی صفحه های بزرگ تلویزیونی مسابقه را تماشا کنند. در اواخر بازی پرچم غرور آفرین قهرمانی در الدترافورد به اهتزاز در آمد و پس از سوت پایان، تفنگداران طلایی پوش به سرعت به سمت هوادارانشان دویدند تا در یکی از پر غرورترین لحظات تاریخ درخشان باشگاه سهیم باشند.

تونی ادامز و پاتریک ویراه همراه با کاپ قهرمانی لیگ برتر 2001/02



تونی آدامز و سول کمپبل جام حذفی را حمل می کنند

[David7]

• نام : Theo Walcott
• شماره تیمی : 14
• پست بازی : هافبک
• باشگاه پیشین : Southampton
• ورود به باشگاه : January 20, 2006
• محل تولد : انگلستان

وقتی تئو به گذشته نگاه می کند،به عنوان قاضی احتمالا فصل 2009-2008 را به عنوان شروع به دستیابی موفقیت های بزرگ انتخاب می کند.
او بعد از نمایش خیره کننده خود در آنفیلد و گلزنی در برابر کرواسی برای تیم ملی کشورش،توانایی های خود را به همه نشان داد.از آن پس او جایگاه ثابتی را در ترکیب ونگر پیدا کرد.
تئو اکنون سرعت بالای خود را با تصمیم گیری سریع و بازی مثبت و فیزیکی ترکیب کرده،بطوریکه به وضوح پیشرفت را در حرکات و سبک بازی او می بینیم.تئو در ژانویه سال 2006 از ساوتمپتون انگلیس به جمع توپچی ها پیوست.
او سابقه حضور در جام جهانی 2006 آلمان را نیز در کارنامه دارد.وی هم اکنون یکی از ارکان مطمئن تهاجمی آرسنال و تیم ملی انگلیس به حساب می آید.
لازم به ذکر است که تئو یک موشک واقعی است ، او حقیقا سرعت بالایی دارد.

[David7]

• نام : توماس ورمائلن
• شماره تیمی : 5
• پست بازی : مدافع
• باشگاه پیشین : آژاکس آمستردام
• ورود به باشگاه : جمعه 29 خرداد 1388
• محل تولد : بلژیک

توماس در قراردادی بی سر و صدا در اوایل فصل نقل و انتقالات تابستانی به جمع توپچی ها پیوست . او در بازی های لیگ نشان داد خیلی قابل اعتماد تر از توره است و خیلی گل زن تر .او در یک بازی دبل هم کرده و کلا در گلزنی هم آمار مناسبی دارد .
توماس اصلا بازیکن خشکی نیست و به سادگی توانسته با تیم ارتباط برقرار کند توماس با توجه به چهره جدی و خشنی که دارد و تخریب بازی حریف که از استعداد های فردی اوست توانسته است عنوان verminator را برای خود در آرسنال دست و پا کند.
مصدومیت او در فصل 2010/2011 باعث شد تا از میادین مدت ها دور باشد، وی در ابتدای فصل 11/12 هم با مصدومیت 2 ماه روبرو شد.

نکات جالب در مورد ورمائلن ...
» پدر و مادر وی یک بزینس در زمینه لوله کشی دارند.
» در تابستان 2010 به کونگو سفر کرد تا در مراسمی خیرخواهانه شرکت کند.
» توماس بعد از فوتبال علاقه زیادی به پبنگ پونگ دارد.
» توماس طرفدار درجه یک فرمول یک است !
» او همیشه آرزو داشت تا مایکل جکسون را ببیند !
» در دوران نوجوانی هوادار آژاکس بود .

[David7]

• نام : توماس روسیچکی
• شماره تیمی : 7
• پست بازی : هافبک
• باشگاه پیشین : بورسیا دورتموند
• ورود به باشگاه : سه‌شنبه 2 خرداد 1385
• محل تولد : چک

پس از یک دوره 18 ماهه مصدومیت،حالا او دوباره به ترکیب آرسنال بازگشته.
او پس از 18 ماه دوری در بازی های پیش فصل 2010-2009 به مدت 45 دقیقه در مقابل بارنت بازی کرد،وی در آن بازی با تصمیم آرسن ونگر،کاپیتانی تیم را بر عهده داشت.
او با نشان دادن پتانسیل بالای خود ثابت کرد که تفاوتی با دوران قبل از مصدومیتش ندارد و از مهارت و ذکاوت او چیزی کاسته نشده و همان توماس سابق است.
با شروع فصل 2010-2009 او همانند بازیکنی جدید برای آرسنال بود.توماس در سال 2006 از بورسیا دورتموند به آرسنال پیوست.
به دلیل داشتن مهارت و توانایی های هماهنگ و موزون،به وی لقب موتزارت کوچک داده اند.
توماس در پست هافبک تهاجمی برای آرسنال به میدان می رود.وی در تیم ملی چک نیز بازی می کند اما به دلیل مصدومیت نتوانست در یورو 2008 تیمش را همراهی کند.اما او الان بازگشته است.

موارد جالب در مورد توماس ...

» وی موسیقی "چشمان ببر" را اجرا نموده ، سبک آن راک است و اولین و آخرین تجربه توماس در دنیای موسیقی ...
» وی در زمان بازی برای آرسنال مورد علاقه ی اتلتیک مادرید قرار گرفت.
» دوستش ( دختـــرش ) در تلویزیون برنامه آب و هوا را اجرا میکند.
» در سال 2001 در هایبوری به آرسنال گل زده است !
» برادری به نام "جیرکا" دارد
» پدرش یک فوتبالیست حرفه ای بود !
» اگر فوتبالیست نمیشد بازیکن هاکی روی یخ میشد .
» سرگرمی او جز فوتبال ، نواختن گیتار است .
» اگر قرار باشد فبلم زندگی اش تولید شود ، دوست دارد تام کروز جای او بازی کند .

[David7]

• نام : Aaron Ramsey
• شماره تیمی : 16
• پست بازی : هافبک
• باشگاه پیشین : Cardiff City
• ورود به باشگاه : June 13, 2008
• محل تولد : ولز

زمانی که او در تابستان سال 2008 به آرسنال پیوست،گفت که تصمیمش به ترک کاردیف و آمدن به شمال لندن را تحت تاثیر میل شدید آرسن ونگر به میدان دادن جوانان گرفته است.
آرون از نه سالگی به کاردیف پیوست و پس از پیشرفتی که از خود نشان داد در فصل 2008-2007 برای نخستین بار برای تیم اصلی کاردیف به میدان رفت.
آرون در آن زمان تنها 16 سال و 124 روز سن داشت و رکورد جوان ترین بازیکن پرندگان آبی را از آن خود کرد.
او برای کاردیف 16 بار به میدان رفت و یک گل نیز به ثمر رساند.رمزی در پست هافبک مرکزی بازی می کند،اما او توانایی بازی در جناحین و عقب را نیز دارد.در شهر کاردیف هواداران به او لقب رامبو داده بودند.
آرسن ونگر در جریان جذب آرون،خانواده او را به سوئیس دعوت کرد و برای آنها از طرح های خود برای آرون گفت و اینکه آرون چه آینده ای می تواند با آرسنال داشته باشد.سرانجام با تمام این صحبت ها،رمزی با وجود داشتن پیشنهاد از منچستر و اورتون با رقمی حدود 4.8 میلیون پوند به آرسنال پیوست.
انتظار می رود که آرون در سال های آتی درخشش قابل توجهی داشته باشد و به یکی از ارکان قابل اتکاء تیم تبدیل شود.رمزی هم اکنون در ترکیب تیم ملی ولز جایگاه ثابتی دارد.

[David7]

• نام : Jack Wilshere
• شماره تیمی : 19
• پست بازی : هافبک
• باشگاه پیشین : Arsenal
• ورود به باشگاه : October 01, 2001
• محل تولد : انگلستان

مدبر،قوی،مبتکر و چند منظوره،جک یکی از مهیج ترین استعدادها در بازی های انگلیس است.
او زمانی که نه سال بیشتر نداشت در سال 2001 به آرسنال پیوست و در آکادمی و تیم ذخیره ها مراحل پیشرفتش را طی کرد تا اینکه توانست در فصل 2009-2008 خود را به تیم اصلی برساند.
جک زمانی که در سپتامبر 2008 مقابل بلکبرن به عنوان بازیکن ذخیره به میدان رفت،16 سال و 256 روز داشت و به این ترتیب رکورد جوان ترین بازیکن در ترکیب اصلی تاریخ آرسنال را که تا قبل از این به فابرگاس تعلق داشت را از آن خود کرد.
جک زمانی که 17 ساله شد با باشگاه قرارداد حرفه ای امضا کرد.وی در قهرمانی جام حذفی جوانان در فصل 2009-2008 نقش بسیار موثری داشت.
در حال حاضر جک تلاش می کند جایگاه ثابتی در ترکیب آرسنال پیدا کند،بدون شک وی توانایی این کار را دارد و در سال های پبش رو به بازیکن بزرگی تبدیل خواهد شد.

[Fc Bayern München]

آرسنال
Robin Van Persie
تاریخ تولد: 1983/8/6 (سن 28)
محل تولد: Rotterdam
ملیت: هلند
قد: 183 cm.
وزن: 71 Kg.
پست: مهاجم
شماره پیراهن: 10
صفحه تیم ملی : هلند

سایت گل