یادم نمیاد از کی شروع به فوتبال دیدن کردم یا اینکه تا کی حوصله فوتبال دیدن دارم ولی مطمئنم این بدتین فوتبالی بود که دیدم. تلخترین شکستی که به خاطر دارم. نه بخاطر باخت تو دربی، نه بخاطر از دست دادن جام قهرمانی و نه بخاطر از دست رفتن سهمیه اروپایی فقط به این خاطر که دوست داشتم قدیمی هایی که این فصل به سمت در خروجی باشگاه هل داده میشن با یه خاطره خوب رمو ترک کنن, دوست داشتم کسانی مثل پروتا , تادی , بوردیسو و... شکوهمندانه با رم وداع کنند و به سرنوشت ژوان , دونی , پیزارو ,سرجیو و خیلی های دیگه دچار نشند و غریبتانه شهر ابدیو ترک نکنند.
دیشب تلخترین صحنه بازی حرکت عصبی پروتا بود که میخواست نیمکتو از جا بکنه . فریاد های بوردیسو هم فراموش نشدنی بود , دیشب نیکو مثل یه گلادیاتور با تمام وجود میجنگید و به قول خودش میخواست با جام از رم خداحاظی کنه. نمایش بوردیسو فوق العاده بود علاوه بر اینکه از نظر فنی بهترین بازیکن زمین بود تماتم سعیشو میکرد تا هم به سایر بازیکنان تیم روحیه بده و هم تیفوسی هارو وادار به تشویق بیشتر بکنه. بوردیسو فقط چهار فصله که تو رم بازی میکنه ولی تا ابد در ذهن طرفداران رم باقی میمونه. هیچوقت فصل پیشو فراموش نمیکنم که بوردیسو با پای شکسته و با عصا به تمرینات رم میرفت تا به بقیه روحیه بده. فورزا نیکو
یه فصل دیگه هم گذشت بدون هیچ دست آوردی. هرچقدر سن کاپیتان بیشتر میشه شانس رم هم برای بدست آوردن یه جام بزرگ به صفر نزدیکتر میشه. واقعا حیف امثال توتی و دروسی که آخرین سالهای بازیشونو باید کنار دلقک هایی مثل اسوالدو و لاملا به پایان ببرند! ای کاش واقعا مثل گذشته کسانی که لیاقت پوشیدن این پیراهنو داشتند خریداری میشدند. ای کاش!!
تحلیل فنی
از نظر فنی فقط میشه گفت آندریاتزولی بازی رو به پتکوویچ باخت. در نیمه اول پرس شدید لاتزیویی ها در یک سوم دفاعی رم و همچنین مرکز زمین، کاملا گرگها رو در کار هجومی فلج کرده بود. توتی و دروسی که نیمه اول وظیفه بازیسازی رو بر عهده داشتند هر موقع صاحب توپ میشدند در محاصره چندتا لاتزیویی بودن که معمولا توتی سعی میکرد از حریف خطا بگیره و دنی هم تحت فشار شدید حریف, پاسهای اشتباه میداد. بردلی هم علیرغم دوندگی زیاد خلاقیت لازم رو برای بازیسازی نداشت. مارکینیو و لاملا هم در دو سمت کارایی لازمو نداشتند . لاملا مثل همیشه زیاد با توپ ور میرفت و بجای پاس دادن و سرعت دادن به بازی اونقدر دریبلهای بی فایده میزد تا توپ رو از دست بده. بنظرم پیانیچ میتونست بین دو نیمه جای لاملا رو بگیره و فلورنزی یا حتی توتی بجای مارکینیو به سمت چپ برن.
بنظر پرس شدید لاتزیو برای رم غیر قابل پیشبینی بود. شاید اگه توتی و دروسی تا این حد نزدیک بهم بازی نمیکردند کار برای حریف سخت تر میشد بنظرم بهتر بود توتی مثل زمان زمن به سمت چپ بره تا هم اون سمتو فعالتر کنه و هم چند نفرو به خودش مشغول کنه تا دروسی راحت تر بتونه نقش یه بازیسازو ایفا کنه بردلی هم میتونست بعنوان یه بازیکن کارگر فضای لازمو برای بازیسازی دروسی فراهم کنه. بر خلاف کار هجومی عملکرد رم در کار دفاعی در نیمه اول قابل قبول بود. دفاع چند لایه رمی ها تحت فشار شدید خوب کار کرد. البته لاتزیو یکی دو موقعیت خوب رو تو این نیمه بدست آورد که با واکنشهای عالی لوبونت همراه شد.
جالوروسی که تو نیمه اول ظاهرا از پرس شدید بیانکوچلستی گیج شده بود, برای رها شدن از فشار حریف احتمالا برنامه هایی داشت, ولی پتکوویچ و یارانش باز هم مثل نیمه اول یکقدم از رمی ها جلو تر بودند. لاتزیویی ها در نیمه دوم منطقه پرس رو به خط دفاعی خودشون آوردند و با این عقبنشینی توپ رو در اختیار رمی ها قرار دادند. رمی ها که هم بنوعی با این تغییر روش مثل نیمه اول غافلگیر شده بودند و هم تحت تاثیر جو ورزشگاه و حساسیت های بازی قرار گرفته بودند علیرغم در اختیار داشتن مالکیت توپ در نیمه دوم نتونستن بازی همیشگیشونو به نمایش بگذارند و از موقعیت ها استفاده کنند. بر خلاف رم، لاتزیو که با عقب نشینی خودش در این نیمه تونسته بود دفاع رم رو به جلو بکشونه از شکنندگی دفاع تک لایه رم استفاده کرد و روی یه ارسال از جناحین سر انجام به گل رسید. تیم رم بعد از دریافت گل رو به بازی مستقیم آورد که با توجه به تجمع یاران لاتزیو در محوطه جریمه خودی ، دست رم باز هم از رسیدن به گل کوتاه موند.
پایان کارآندریاتزولی: زمانی که این مربی روی کار اومد همینجا گفته بودم که مسئولین باشگاه تحت تاثیر نتیجه گیری کسانی مثل دی متئو و تیتو ویلا نوا قرار گرفتند و بر همین اساس آندریاتزولی رو انتخاب کردند. انتخاب یکی از اعضای کادر فنی بعنوان سرمربی موقت. کسی که احتمالا دوام چندانی روی نیمکت نداره.بنظرم تزولی عملکرد متوسطی داشت.اون تو یه شرایط سخت تیمو تحویل گرفت. تیمی که موقعیت جالبی توی جدول نداشت و علاوه بر این بازیکنانی مثل دروسی استکی مارکینیو و... شرایط روحی خوبی نداشتند. تزولی تونست تا حدودی تیمو جمع و جور کنه وحتی مقابل تیمهای بزرگی نظیر یووه، ناپولی، فیورنتینا و اینتر به پیروزی برسه.ولی امتیازهای مهمی که رم مقابل تیمایی مثل پسکارا و کیه وو ازدست داد موجب شد تا در نهایت رم در لیگ ناکام بمونه و در جام حذفی هم دستش از رسیدن به دهمین جام کوتاه بمونه.